Na het maken van een mooie thuisvideo willen de beelden op de harde schijf weleens zoekraken. Dat heeft te maken met nietszeggende bestandsnamen, maar vaak ook met een gebrek aan organisatie. Wanneer u ook nog eens speelfilms op de harde schijf hebt staan, krijgt uw mediaspeler een wirwar aan mediabestanden te verwerken. Dat kan beter! Met de tips in dit artikel richt u uw computer effectief in en zijn videobestanden snel terug te vinden.

1. Bestandsnamen thuisvideo's

Een belangrijk punt bij het opslaan van een video die is gemaakt met bijvoorbeeld een camcorder, fotocamera of flipcam, is het benoemen van het videobestand. U kunt het bestand eenvoudig 'mooiewinterdag.avi' noemen. Met die naam vindt u het volgende week nog snel terug, maar niet over drie jaar wanneer het bestand is verstopt op een externe harde schijf. Beschouw een thuisvideo daarom als een televisieprogramma. Een tv-serie wordt altijd genoemd naar het jaar van uitgave, gevolgd door het nummer van de aflevering. De regel sluit dan af met de titel van de video. Het nummer van de aflevering moet u zien als de maand. Zo krijgt u bijvoorbeeld de naam '2012_01_mooiewinterdag.avi'. Filmt u zeer regelmatig, dan kan ook de dag worden toegevoegd, achter de maand. Omdat Windows en mediaspelers bestanden altijd als eerste op datum sorteren, kunt u voortaan snel de bewuste video terugvinden.

©PXimport

Sorteer een thuisvideo op datum en naam, zodat u hem later gemakkelijk terug kunt vinden.

2. Metadata toevoegen

Met een bestandsnaam alleen zijn videobestanden nog niet helemaal goed opgeslagen. Met het toevoegen van metadata, oftewel extra sleutelwoorden, maakt u het uzelf, zoekprogramma's en mediaplayers gemakkelijker om de filmpjes te categoriseren. Of het mogelijk is, hangt af van het bewerkingsprogramma waarin u thuisvideo's laadt, maar bij het opslaan of exporteren van de video is het handig om metadata toe te voegen. Windows Live Movie Maker ondersteunt deze functie helaas niet, maar VLC Media Player en Windows Media Player 12 (WMP) wel. In VLC gaat u naar Extra / Media-informatie. Hier zijn alle metadata in te vullen. Open WMP via Start / Alle bestanden / Windows Media Player. Standaard scant de speler naar video's in de mappen Mijn Video's en Mijn Afbeeldingen. Voeg andere mappen toe via Organiseren / Bibliotheken beheren / Video's. Klik op Toevoegen en navigeer naar de gewenste map. Selecteer deze en klik op Map opnemen. Na het scannen en toevoegen van de video's gaat u in de Mediabibliotheek naar Video's. Als de video's als voorbeeldweergave worden getoond, kiest u in de taakbalk het pictogram dat oogt als vier blokjes, naast Zoeken. Kies voor Detailweergave. Nu toont WMP niet alleen de bestandsnaam, maar ook de tijdsduur, waardering, bestandsgrootte en het genre.

©PXimport

Voeg metadata toe na bewerking, of gewoon vanuit Windows Media Player.

Filmpjes die u hebt geschoten met een camcorder, krijgen bestandsnamen mee als MVI_3452. Door het af te spelen in WMP (Windows Media Player) ziet u direct waar een filmpje over gaat. Vervolgens is in de Detailweergave elke kolom met informatie in te vullen door simpelweg op het lege gedeelte onder de juiste kolom te klikken. Vul bij Genre bijvoorbeeld 'thuisvideo' in om het filmpje te onderscheiden van speelfilms. Het kan zijn dat u niets heeft aan een specifieke kolom, bijvoorbeeld die met de vraag welke acteurs er in spelen. Rechtsklik op een kolomnaam en kies Kolommen selecteren. Vink nu de gewenste metadatakolommen aan. Wilt u de kolom Type zien vóór die van Grootte, klik dan op Type en klik net zo lang op Omhoog totdat hij boven Grootte staat. Sluit het venster via OK. De bestandsnamen, dus de namen onder de kolom Titel, verandert u via de methode uit tip 1, door éénmaal op de bestandsnaam te klikken. U zult zien dat WMP direct de bestanden ordent zoals u dat voor ogen had. De metadata zijn zichtbaar zodra u in Windows op het bestand klikt, vervolgens rechtsklikt en voor Eigenschappen / Details kiest, en ook wanneer u video's via Windows bijvoorbeeld naar uw televisie, netwerkspeler of gameconsole streamt.

©PXimport

Zorg ervoor dat u nuttige datakolommen in beeld hebt, om effectief gebruik te kunnen maken van metadata.

3. Automatische afspeellijst maken

Nadat alle filmpjes van metadata zijn voorzien, kunt u in WMP eenvoudig een afspeellijst of playlist maken op basis van de door u ingevoerde sleutelwoorden. Zo maakt u simpel onderscheid tussen thuisvideo's, speelfilms en tv-series. Klik in de mediabibliotheek op het pijltje naast Afspeellijst maken, te vinden in de taakbalk. Kies Automatische playlist maken. Geef de lijst een naam, bijvoorbeeld 'thuisvideo's'. Standaard wordt de categorie Muziek aangegeven om in te voegen, maar deze haalt u weg door erop te klikken en te kiezen voor Verwijderen. Klik Nieuwe criteria toevoegen en daarna op Videobestanden in mijn bibliotheek. Vervolgens zijn subcriteria in te stellen, zoals het genre en uw waardering. Als u Genre hebt gekozen, kiest u daarnaast Klik hier om in te stellen. Een lijst met de eerder door u ingevulde genres verschijnt nu, en u kunt er één kiezen. Wilt u meerdere genres invoeren, dan kunt u eenvoudig een extra criterium toevoegen. De lijst is door middel van de optie Beperkingen toepassen in te korten, waarbij u bijvoorbeeld kunt kiezen om geen bestanden toe te voegen die een bepaalde grootte of tijdsduur hebben. Sluit af met OK. De playlist vindt u nu onder Mediabibliotheek / Afspeellijsten.

©PXimport

Een automatische afspeellijst maakt snel onderscheid tussen homevideo's en speelfilms.

4. XBMC: totaaloplossing

Van door uzelf gemaakte video's zult u altijd zelf de metadata in moeten voeren. Voor speelfilms geldt dit niet. Er zijn diverse oplossingen om het hoesje, de achtergrondinformatie en de bijbehorende trailers automatisch op te laten zoeken. XBMC is een gratis opensource-mediaplayer die niet alleen alle soorten videobestanden afspeelt in een bioscoopachtige opmaak, maar ook alle bijbehorende informatie opspoort. Surf naar XBMC.org en kies de versie van uw besturingssysteem om de download te starten. Na een eenvoudige installatie (in het Engels) kunt u XBMC direct starten, waarna de taal van de software naar Dutch kan worden veranderd via het optiemenu.

©PXimport

XBMC werkt snel, maar u zult eerst de juiste weg moeten vinden voordat u het effectief kunt gebruiken.

5. XBMC instellen

Zodra XBMC is opgestart, is het handig eerst de instellingen door te nemen. Kies hiervoor System. Kies Appearance / International en verander naast Language de taal in Dutch, waarna de software direct in het Nederlands is ingesteld. Klik op het kruisje om weer in het instellingenscherm te komen. Ga nu naar Video. Klik op Bibliotheek bijwerken bij het opstarten, zodat de collectie met films en video's altijd vers is wanneer u XBMC gebruikt. Kies nu in het instellingenscherm Add-ons. Klik op XBMC.org Add-ons / Filminformatie. Installeer bijvoorbeeld de Nederlandstalige MovieMeter en de bekende filmdatabase IMDb, zodat de software later uit die bronnen filminformatie kan halen die bij uw videobestanden hoort. Met twee drukken op de Esc-knop (Escape) op uw toetsenbord, bent u weer in het hoofdmenu.

©PXimport

Met een paar tweaks krijgt u handige extra functies in XBMC.

6. Uw videotheek instellen

U bent nu klaar om uw filmbestanden te importeren. Klik in het hoofdscherm van XBMC op Video. Kies Locatie toevoegen. Klik op Bladeren en navigeer naar de map met uw speelfilms. Door op OK te klikken, komt u in het venster Inhoud toewijzen. Klik op het pijltje onder Deze map bevat totdat de categorie Speelfilms verschijnt. Kies een scraper. Dat is de bron waar de software filminformatie vandaan haalt die hoort bij de titels die het programma in de videomap vindt. De zojuist geïnstalleerde MovieMeter is Nederlandstalig, maar u kunt natuurlijk ook voor de uitstekend werkende The MovieDB of IMDb kiezen. Kies OK, waarna XBMC de gekozen bronnen scant en alle gevonden informatie toevoegt. Dit gaat verrassend nauwkeurig. Zelfs wanneer een film is voorzien van een bestandsnaam met reclame van torrents of websites, weet de software vrijwel alle films te herkennen.

©PXimport

Door MovieMeter als scraper te kiezen, haalt u Nederlandstalige informatie over films binnen.

What I Watch

Op het Nederlandstalige What I Watch houdt u bij welke films, tv-series, documentaires, concerten en andere zaken u hebt gezien. De titels worden gesorteerd op datum van kijken. Na verloop van tijd kunt u met handige statistieken veel informatie uit uw kijkgedrag halen. Op de homepage van What I Watch maakt u een account aan door in het informatiekadertje op Registreren te klikken. Nadat u hiermee klaar bent en voor de eerste keer inlogt, verschijnt de voorpagina met de laatste tien bekeken films en recensies van andere gebruikers. Klik op Film beoordelen om een titel toe te voegen aan uw kijklijst. Kies vervolgens de juiste film uit de lijst met gevonden IMDb-titels. In het beoordelingsscherm is een score aan te geven, net als de datum van kijken, via welke drager u de film gezien hebt (van bioscoop, blu-ray, dvd of vhs) en of de film eerder is bekeken. Kies dan Opslaan en de titel staat in de lijst.

©PXimport

In het menu Eigen overzicht ziet u rechts een aantal statistieken. Meer gedetailleerde informatie vindt u onderaan via Navigatie / Statistieken. Hier vindt u precies wat uw favoriete kijkdag is, hoeveel films u per maand kijkt, wat het gemiddelde gegeven cijfer is en via welk medium u de meeste films kijkt. Kies in de taakbalk voor Eigen Collectie om, net als in de software van Eric's Movie Database, uw persoonlijke filmcollectie in te voeren. Klik onder Overige opties op Film toevoegen. Dit moet in What I Watch helaas handmatig. Via de optie Exporteer, ook te vinden in de taakbalk, zijn alle ingevoerde gegevens te exporteren als tekstbestand, csv of HTML, waarbij diverse wensen zijn door te voeren. Op het redelijk druk bezochte forum van What I Watch kunt u met andere filmfanatici in contact komen.

©PXimport

7. Filmcollectie managen

Door op de videomap te klikken, komen alle videobestanden tevoorschijn. Als u scrollt door de lijst, verschijnen rechts de dvd-covers. Rechtsklik nu op een titel. Een menu met diverse opties verschijnt. U kunt vanaf hier een afspeellijst maken, een film aan uw favorietenlijst toevoegen, maar ook alle informatie opvragen. Klik hiervoor op Filminformatie. In het nieuwe venster staan alle details over de film, zoals wie erin speelt en hoe lang hij duurt, maar ook gegevens over het bestandstype. Denk hierbij aan de resolutie, welk type geluidssporen aanwezig is en of het om breedbeeld gaat. Het plot wordt ook getoond. Als u op Acteurs klikt en een naam aanklikt, ziet u direct in welke andere films uit uw collectie de acteur voorkomt. Een klik op Trailer zorgt ten slotte voor verbinding met YouTube, waarna de bioscooptrailer van start gaat. Naast filminformatie vindt u in het rechtermuismenu ook knoppen waarmee u een film kunt markeren als zijnde 'al bekeken' of 'niet bekeken'. Zo werkt u mooi uw collectie bij!

©PXimport

Naast informatie over de film vindt u in het infoscherm gegevens over de resolutie.

8. Intelligente afspeellijst

Niet alleen in Windows Media Player zijn slimme afspeellijsten te maken, maar ook in XBMC. In het videomenu beweegt u de muis naar links. Een nieuw menu verschijnt, met daarbij de optie om de layout aan te passen. Kies Diverse opties en klik op Eenvoudige weergave om deze uit te schakelen. In de nieuwe weergave kies u Afspeellijsten / Nieuwe intelligente afspeellijst. Voer een naam in, bijvoorbeeld 'HD-films' of 'Thuisvideo's'. Klik onder Is gelijk aan op Voeg toe en klik net zo lang door tot u (PAD) tegenkomt. Klik op Bladeren en navigeer naar de locatie waar de gewenste video´s te vinden zijn. Kies OK. Vervolgens zijn er meer eisen in te voeren, bijvoorbeeld welk genre de films moeten hebben, of de eis dat een specifiek woord in de bestandsnaam moet staan. Denk hierbij aan ´thuisvideo´ of een specifieke codering wanneer u bestanden op jaar en per maand hebt genummerd. Rechtsklik in het afspeellijstmenu op de zojuist gemaakte slimme playlist, en voeg deze toe aan uw favorieten. Als u nu in het hoofdmenu van XBMC linksonder op het favorietenicoontje klikt, naast de afsluitknop, zijn alle afspeellijsten direct te vinden. Zo kunt u dus heel eenvoudig een splitsing tussen speelfilms en thuisvideo´s maken.

©PXimport

Een intelligente afspeellijst kan zeer precies worden ingesteld.

9. Eric's Movie Database

Eric´s Movie Database (EMDB) is een gratis Nederlandstalig programma om uw speelfilmcollectie mee te organiseren. Surf naar EMDB.tk en klik op Download now. Als u na het installeren EMDB start, zijn films direct in te voeren. De handmatige toevoeging werkt als volgt. Klik in de taakbalk op Toevoegen. Typ naast Naam de titel in van de speelfilm. Klik daarna op Zoek op IMDB. Kies uit de lijst met gevonden titels de juiste aan en kies OK. Alle filminformatie wordt nu geladen in de databank. U kunt rechts in beeld aangeven of u de film hebt gezien of nog wilt zien en of de film in bezit is. Via de sterrenbalk is een persoonlijke waardering aan te geven. Bij de aanvullende informatie is ook nog aan te geven op welke manier u de film in bezit hebt, bijvoorbeeld als dvd of als kopie op de harde schijf. Klik ten slotte op de puntjes naast Opbergplaats, om aan te geven waar op de harde schijf de film staat. Als u dit venster opslaat met een druk op OK en in de taakbalk op Afspelen klikt, start de film via uw standaard-mediaspeler.

©PXimport

Met de EMDB houdt u precies bij welke films in de kast en op de harde schijf staan.

Hebt u een harde schijf met daarop een honderdtal films? Geen paniek: ze hoeven niet met de hand te worden ingevoerd. Klik op Toevoegen. In plaats van een titel in te voeren, kiest u nu Van harde schijf. Kies Voeg een map toe. Selecteer de map, kies OK en EMDB speurt vervolgens alle mappen af op herkenbare titels. De filmnamen worden gesynchroniseerd met de database van IMDB. In enkele gevallen herkent de software de film niet, bijvoorbeeld wanneer de film niet duidelijk genoemd wordt in de mapnaam. Omdat bijna elke speelfilm alternatieve namen heeft (bijvoorbeeld een kortere of geheel andere naam in het Nederlands), moet u bij bijna elke film aangeven welke titel u wilt gebruiken in uw filmdatabank. Eenmaal klaar? Dan kunt u nu veel doen met de gegevens. Klik in de taakbalk op Printen om de lijst in handen te krijgen, of op Exporteren om een webpagina van uw collectie te maken, opgemaakt met de filmposter. Wilt u alle informatie van een film direct in beeld? Kies een film en klik op het kleine pijltje helemaal onderin het scherm. Hier kunt u ook aangeven of u de film al dan niet hebt uitgeleend.

©PXimport

EMDB's scanner ziet helaas niet altijd direct om welke filmversie het exact gaat.

Movie Label 2012

Voldoet Eric's Movie Database niet aan de verwachtingen? Probeer dan Movie Label 2012 eens. Deze software is veertien dagen gratis uit te proberen, daarna kost het programma via de officiële site 39,95 dollar of, in het geval u de uitgebreidere Professional Edition kiest, 69,95 dollar. Met Movie Label beheert u in een office-achtige omgeving uw filmcollectie. U krijgt enorm veel opties om informatie over een film te importeren en te exporteren. Daarnaast zijn gedetailleerde statistieken en rapporten op basis van uw collectie af te drukken. Surf naar Code Aero voor meer informatie.

©PXimport

Onophoudelijke niesbuien, branderige ogen en een niet te tackelen vermoeidheid: voor hooikoortspatiënten is de lente lang niet altijd een pretje. Gelukkig zijn er apparaten die je klachten kunnen verlichten. Wij vertellen je wat het beste werkt: een luchtbevochtiger, luchtontvochtiger of luchtreiniger.

Lees ook: Hatsjoe! 💦 Last van hooikoorts? Deze apparaten kunnen je klachten verminderen

Hooikoorts is een allergische reactie op pollen, oftewel stuifmeel van grassen, planten of bomen. Wanneer de temperaturen beginnen te stijgen en de natuur na een koude winter tot bloei komt, verspreiden deze pollen zich via wind in een rap tempo door de lucht. Wie dan op een zonnige dag de deuren en ramen open zet, kan rekenen op een ontelbare hoeveelheid ronddwarrelende pollen in huis. Dat zorgt niet alleen overdag voor vervelende hooikoortsklachten binnenshuis, maar ook je nachtrust kan er flink onder lijden.

Om allergische klachten in huis te verlichten, kun je een aantal dingen doen. Horren plaatsen voor deuren en ramen bijvoorbeeld: die houden een deel van de pollen tegen, maar helaas niet alle. Ook met regelmatig stofzuigen haal je een deel van de pollen weg, al geldt dat alleen voor de pollen die al op de grond liggen. Om pollen uit de lucht te verwijderen, kun je een luchtreiniger overwegen. Dit apparaat trekt stof en pollen uit de lucht en blaast vervolgens schone lucht de ruimte in. Ook een luchtbevochtiger of luchtontvochtiger kan helpen bij hooikoortsklachten, afhankelijk van de luchtvochtigheid in je woning en jouw specifieke allergieën.

Luchtbevochtiger

Te droge lucht in huis is absoluut niet fijn bij hooikoorts. Droge lucht veroorzaakt irritatie aan de slijmvliezen, waardoor deze minder goed in staat zijn om stofdeeltjes en allergenen te weren. Bestaande hooikoortsklachten, zoals droge ogen, een kriebelkeel en benauwdheid, kunnen daardoor erger aanvoelen. Bovendien kunnen pollen in een droge ruimte makkelijker blijven rondzweven dan in een goed bevochtigde ruimte. Ga maar na: hoe minder regen er valt, hoe heviger je hooikoortsklachten (waarschijnlijk) zijn. Dat komt omdat pollen er zonder regen langer over doen om naar beneden te komen en je ze dus makkelijker blijft inademen.

©HN Works

Het voordeel van een luchtbevochtiger lijkt dus tweeledig: het vermindert klachten door geïrriteerde slijmvliezen én het voorkomt dat pollen in huis blijven circuleren. Toch zijn luchtbevochtigers meestal niet de eerste keuze als het om hooikoorts gaat. Hun vermogen om pollen daadwerkelijk uit de lucht te halen lijkt beperkt, en bovendien zijn huizen in de lente en zomer – wanneer hooikoortsklachten het ergst zijn – vaak eerder te vochtig dan te droog. Plaats je een luchtbevochtiger in een al vochtig huis, dan kunnen allergische klachten door een toename van schimmels juist verergeren. Een luchtbevochtiger heeft alleen zin bij hooikoortsklachten als de luchtvochtigheid in je woning lager is dan 40 procent. Met een hygrometer kun je dit eenvoudig meten. 

Luchtontvochtiger

Omdat warme lucht vocht vasthoudt, hebben veel huizen in de lente en zomer last van een te hoge luchtvochtigheid. Huisstofmijt en schimmels zijn dol op vochtige omgevingen, wat bijvoorbeeld verklaart waarom je in de zomer doorgaans meer schimmelplekken in huis opmerkt. Voor hooikoortspatiënten is dat helaas (extra) slecht nieuws. Vaak reageert hun overgevoelige immuunsysteem niet alleen op pollen, maar ook op schimmelsporen, mijten en dierenharen. Die combinatie van allergenen zorgt dan voor een extra belasting van het immuunsysteem, waardoor hooikoortsklachten kunnen verergeren. 

Een luchtontvochtiger onttrekt vocht uit de lucht en lijkt dus een goede keuze als je met hooikoorts én een te vochtige woning kampt. Toch kent ook dit apparaat zijn beperkingen als het om hooikoorts gaat. Zo filtert een luchtontvochtiger geen pollen uit de lucht zoals een luchtreiniger dat doet. Daarnaast werkt een luchtontvochtiger alleen als de luchtvochtigheid in huis daadwerkelijk te hoog is, oftewel meer dan 60 procent. Is dat niet het geval, dan loop je het risico dat de lucht in huis juist te droog wordt, waardoor klachten als benauwdheid en een droge keel alleen maar verergeren.

©Sue Tansirimas

Luchtreiniger

Er is één apparaat waar vrijwel iedere hooikoortspatiënt baat bij heeft: de luchtreiniger. Luchtreinigers zijn speciaal ontwikkeld om stof, pollen en andere allergenen uit de lucht te halen. Dat doen ze door verontreinigde lucht aan te zuigen, deze te filteren en vervolgens weer schone lucht uit te blazen. Er zijn verschillende soorten luchtreinigers met elk hun eigen werking, dus als hooikoortspatiënt is het goed om extra aandacht te besteden aan wat voor type luchtreiniger je in huis haalt.

Kies in elk geval een luchtreiniger met HEPA-filter. Dit type filter haalt zelfs de kleinste stofdeeltjes en pollen uit de lucht én voorkomt dat deze opnieuw de lucht in worden geblazen. Ook nuttig bij hooikoortsklachten is een luchtreiniger met ionisator: die voegt negatief geladen deeltjes toe aan de lucht, waardoor pollen onschadelijk worden gemaakt en naar beneden vallen. Met een ionisator is de kans heel klein dat er toch nog pollen in de lucht blijven zweven.

Of kies beide

Soms is een combinatie van apparaten het beste om je hooikoortsklachten aan te pakken. Is de lucht in jouw woning te droog? Zet dan een luchtreiniger én luchtbevochtiger neer. Bij een te hoge vochtigheid kies je voor een luchtreiniger en luchtontvochtiger. Zo pak je het probleem aan twee kanten aan en zul je waarschijnlijk de meeste verlichting merken.

Als je gezonde verse sapjes wilt maken, heb je een sapcentrifuge of slowjuicer nodig. Hoewel deze apparaten op het eerste gezicht erg op elkaar lijken, zijn ze zeker niet hetzelfde. Weet je niet welk van de twee je moet kiezen? Wij helpen je op weg! 

Lees ook: 7 fruitsoorten die je het beste kunt eten als je wilt afvallen

Voor de duidelijkheid: er is een verschil tussen sapjes en smoothies. Smoothies maak je met een blender en bestaan meestal uit gepureerd fruit met een vloeistof, zoals water, melk of yoghurt. Omdat in een blender hele stukken fruit of groenten worden verwerkt, is de structuur van een smoothie wat dikker. Een sapje is daarentegen vloeibaar en vaak helder. Je maakt het met een sapcentrifuge of slowjuicer. Het verschil tussen die twee? Een sapcentrifuge creëert helder sap met weinig vezels, een slowjuicer maakt geconcentreerd sap waarin de vezels behouden blijven. Daardoor is het sap uit een slowjuicer iets gezonder, maar een slowjuicer is ook duurder. Daarnaast vindt niet iedereen het sap uit een slowjuicer vanwege de vezelige structuur even lekker. 

Benieuwd naar de grootste verschillen tussen sapcentrifuges en slowjuicers? Dit zijn ze! 

Werking

Sapcentrifuges en slowjuicers persen beide op een andere manier. In een sapcentrifuge zit een rasp die snel ronddraait. Gooi je een stuk fruit in de vulopening, dan begint de rasp te draaien en wordt het sap uit het fruit geperst. De natte pulp die daarbij overblijft, wordt van het sap gescheiden. Het resultaat is een helder gekleurd sapje waar je bijna doorheen kunt kijken. Een sapcentrifuge werkt heel snel; binnen enkele seconden tot een minuut staat er een heerlijk vitaminebommetje voor je klaar. En dankzij de brede vulopening hoef je je fruit en groenten niet eerst te snijden – ook wel zo makkelijk. 

©279photo

Een slowjuicer is, zoals de naam al zegt, een stuk minder snel. In dit apparaat worden ingrediënten heel langzaam gekneusd met een vijzel. Op die manier komt er tijdens het persen minder warmte en oxidatie vrij, waardoor vitaminen, vezels en antioxidanten zo goed mogelijk behouden blijven. Daardoor blijft er ook iets meer pulp in het sap van een slowjuicer achter dan in het sap van een sapcentrifuge. Een slowjuicer vergt door zijn kleine vulopening daarnaast iets meer voorbereidend werk; je moet je groenten en fruit eerst in grove stukken snijden voordat je ze in het apparaat stopt. Maar daar krijg je dus wel wat voor terug: een sapje bomvol vitaminen en vezels. 

Soorten groenten en fruit 

Een ander voordeel aan slowjuicers is dat je er heel veel kanten mee op kunt. De vijzel in een slowjuicer werkt namelijk zo krachtig en zorgvuldig dat hij zelfs uit de meest vochtarme groenten en fruit sap weet te persen. Je kunt met een (goede) slowjuicer dus ook sap maken uit bladgroenten en bananen. Als je wilt, kun je er zelfs notenpasta mee maken. Een sapcentrifuge krijgt door zijn snelle en lichtere werking alleen sap uit groenten en fruit met een hoog vochtgehalte, zoals appels, sinaasappelen en bleekselderij. 

Gezondheid

Zoals gezegd is het sap uit een slowjuicer iets gezonder dan het sap uit een sapcentrifuge. Dat komt omdat in het sap uit een slowjuicer naast de vitaminen ook de vezels beter behouden blijven. Vezels zijn goed voor de spijsvertering en zorgen voor een langzamere opname van de natuurlijke suikers in fruit, waardoor de bloedsuikerspiegel stabiel blijft. Maar dat betekent niet dat het sap uit een sapcentrifuge helemaal niet gezond is. Je profiteert immers nog steeds van de vele vitaminen en antioxidanten. En zolang je niet te veel fruit ten opzichte van groente in je sapje verwerkt, zal het met die schommelende bloedsuikerspiegel wel meevallen. Een goede verhouding is 70 procent groenten, 30 procent fruit. 

©Maridav

Prijs 

Aan de krachtige pers van een slowjuicer en de supergezonde sapjes die daaruit komen, hangt wel een flink prijskaartje. Voor een goede slowjuicer leg je namelijk al snel zo'n 200 tot 400 euro neer. Er zijn ook slowjuicers van slechts een paar tientjes, maar het risico van deze goedkopere modellen is dat ze vaak minder efficiënt persen en sneller stukgaan. Een goede sapcentrifuge heb je daarentegen al voor nog geen 100 euro of iets meer dan dat. Maar laat het prijskaartje nooit leidend zijn: uiteindelijk gaat het erom wat je wilt met het apparaat. Het zou zonde zijn als een sapcentrifuge voor jou uiteindelijk toch te beperkt blijkt en je alsnóg een dure slowjuicer moet aanschaffen. 

Dus: wat kies je? 

Een sapcentrifuge is fijn als je van helder sap houdt, je alleen fruit en groenten met een hoog vochtgehalte gaat persen en je niet te veel geld wilt uitgeven. Een slowjuicer kies je als je extra gezonde, vezelrijke sapjes wilt en je ook van plan bent bladgroenten, vochtarm fruit en eventueel noten te gaan persen. Kies je voor een sapcentrifuge, maar wil je toch af en toe vochtarme ingrediënten in je sapjes verwerken? Maak dan eerst sap met je sapcentrifuge en doe dit vervolgens samen met de vochtarme ingrediënten in een blender. Heeft een slowjuicer jouw voorkeur, maar houd je niet zo van vezelige sapjes? Zeef je sapje na het juicen nog eens door een fijne zeef of theedoek. Zo heb je alsnog een helder sapje zonder pulp.