ID.nl logo
Zo ga je veilig online op een openbaar wifi-netwerk
© Reshift Digital
Huis

Zo ga je veilig online op een openbaar wifi-netwerk

Onderweg of op reis willen we vaak graag het internet. Een openbaar netwerk is dan natuurlijk erg handig, want het is gratis en makkelijk te vinden. Maar daar hangen ook risico's aan vast. Hoe zit dat precies en vooral: hoe wapen je jezelf hiertegen?

Wist je dat anderen die op hetzelfde wifi-netwerk als jij zitten, kunnen meekijken met al jouw onversleutelde dataverkeer (browsergegevens, chats, mailtjes en meer)? Dit geldt voor openbare netwerken, maar ook netwerken die beveiligd zijn met een wachtwoord. Dat is een risico waar je rekening mee moet houden. Wat hierbij ook belangrijk is om je te realiseren, is dat jouw mobiele apparaat een lijst van bekende netwerken heeft, waar hij automatisch mee verbindt zodra hij ze ziet (indien je dit niet gewijzigd hebt in de instellingen). Ben je dus bijvoorbeeld in de buurt van een 'Wifi in de trein'-netwerk, dan verbindt je apparaat zonder dat jij het je beseft en begint je toestel gegevens te verzenden. En die zijn dus zó door anderen uit te lezen. Lees ook: 5 onmisbare tools voor je wifi-netwerk.

'Honey-spot'

Daar eindigt het gevaar jammer genoeg niet bij. Stel, je verbindt je met het netwerk 'Starbucks'. Hoe weet je dan zeker dat een hacker in de onmiddellijke omgeving niet een eigen mobiele hotspot op heeft opgezet met dezelfde naam (een 'hotspot honeypot')? Een eerste stap in je verweer zou dus kunnen zijn dat je bij de eigenaar van de hotspot even navraagt wat de exacte naam, het IP-adresbereik en eventueel het MAC-adres van het accesspoint zijn. Maar realistisch is dat niet, want dan moet je zelf de moeite doen om die adressen te checken op je eigen toestel (nog los van de vraag of de eigenaar je de gevraagde informatie wil of kan geven).

Bovendien valt het niet helemaal uit te sluiten dat de router van het legitieme draadloze netwerk is gehackt en dat de hacker bijvoorbeeld de DNS-configuratie heeft aangepast. Zo kan het zijn dat je automatisch naar een nagemaakte inlogpagina (captive portal) van bijvoorbeeld Starbucks of een aanmeldpagina van Facebook wordt geleid, zodat je je login-ID aan de hacker prijsgeeft. We raden je daarom aan zo veel mogelijk met tweefactor-authenticatie te werken, zodat je naast een wachtwoord bijvoorbeeld ook een sms-code moet invullen.

©PXimport

Tweefactor-authenticatie: een extra barrière voor hackers.

Hacktool

Wie dacht dat je een doorgewinterde hacker moest zijn om data over een draadloos netwerk te kunnen onderscheppen, heeft nog niet van de WiFi Pineapple gehoord. Dit apparaat (circa 100 euro) maakt het via een grafische interface wel erg makkelijk om een hotspot honeypot op te zetten, waarbij de hacker zich als een man-in-the-middel kan opwerpen, en met behulp van zogenoemde SSL-stripping zelfs data van https-verbindingen tussen je eigen apparaat en de beoogde webserver kan onderscheppen. Dergelijke toestellen en technieken maken het gebruik van VPN voor meer 'delicate' sessies over een (publiek) draadloos netwerk alleen maar dwingender.

©PXimport

Met een toestel als de WiFi Pineapple is een hack zo opgezet.

Beveiligingssoftware

Het kan echter ook gebeuren dat de hacker malware in zo'n webpagina stopt, die dan automatisch mee naar je toestel wordt geüpload. Om dus het risico op exploits en malware te verkleinen, is het verstandig om op je Windows-laptop beveiligingssoftware te installeren, zoals een firewall en een antimalwaretool. Houd je systeemsoftware ook goed up-to-date, maar let er wel op die updates nooit op een publiek wifinetwerk uit te voeren: het zou weleens malware kunnen wezen!

Versleuteling

Je doet er bovendien verstandig aan zo veel mogelijk van versleutelde communicatie gebruik te maken. Heel wat sites bieden hiervoor een https-verbinding aan, waaronder Facebook, Google en Twitter: let dan goed op het hangslotje nabij de url in de browser. Je kunt ook overwegen de browserextensie HTTPS Everywhere te installeren, die je browser dwingt waar mogelijk zo'n beveiligde https-connectie te gebruiken. Ook voor e-mail kun je een beveiligde verbinding instellen als je provider dat ondersteunt. Zowel bij POP3/IMAP als SMTP vind je gewoonlijk de beveiligingsprotocollen SSL/TLS en STARTTLS terug. Kies in dit geval echter niet de types waar Alle certificaten accepteren bij staat. Mocht je ooit de melding krijgen dat het om een ongeldig certificaat gaat, wees dan extra alert. Verder: gebruik voor online banking bij voorkeur ook de bijhorende bank-app in plaats van je browser.

3G/4G

Een betere oplossing is natuurlijk dat je openbaar wifi vermijdt voor sites en services die een aanmelding vereisen en dat je daarvoor de 3G/4G-verbinding van je mobiele apparaat gebruikt. In het buitenland kan dit weliswaar prijzig zijn, maar er is beterschap op komst: vanaf 15 juni 2017 worden de roamingkosten in de EU afgeschaft. Je kunt natuurlijk ook prepaid simkaart aanschaffen, al dan niet in combinatie met een mifi-router. Dat is een handzame 3G/4G-router die een lokaal wifi-netwerk opzet waarmee je je databundel kunt delen met je reisgenoten. Een mogelijk nadeel is wel dat apps dan denken dat ze via wifi verbonden zijn, in plaats van via 3G/4G, waardoor ze bijvoorbeeld uit zichzelf gaan updaten of allerlei mediabestanden downloaden.

Ook een goed idee: heb je wifi niet nodig, zet deze functie dan gewoon uit op je mobiele apparaat. Dat spaart bovendien batterijgebruik uit.

©PXimport

Mifi-router: een wifi-AP via je 3G/4G-verbinding.

Openbaar netwerk

Ben je met je laptop verbonden met een openbaar netwerk, let er dan op dat je systeem daarop is ingesteld. Dat houdt onder meer in dat je firewall actief is en dat die ervoor zorgt dat bepaalde diensten, zoals bestandsdeling, netwerkdetectie en het automatisch instellen van netwerkprinters, zijn uitgeschakeld. In Windows kan dat vrij eenvoudig. Het volstaat eigenlijk dat je via het Netwerkcentrum even controleert of de draadloze netwerkverbinding wel staat ingesteld op Openbaar netwerk (en dus niet op Particuliernetwerk).

In Windows 10 doe je dat als volgt. Klik in de taakbalk op het wifi-pictogram en kies linksonder in het uitgeklapte paneel op Netwerkinstellingen. Klik op je verbinding, open de rubriek Wi-Fi en selecteer Geavanceerde opties. Zet de schakelaar bij Apparaten en inhoud zoeken op Uit. Je zult merken: in het Netwerkcentrum wijzigt de indicatie Particulier netwerk meteen in Openbaar netwerk. In OS X op je Mac zorg je er maar beter voor dat de firewall is geactiveerd en dat bestandsdeling is uitgeschakeld. Beide opties bereik je via Systeemvoorkeuren.

©PXimport

Zorg ervoor dat je een openbaar netwerk ook als dusdanig instelt (in Windows).

Niet automatisch

Veel besturingssystemen zijn zo ingesteld dat ze zich automatisch opnieuw verbinden met een draadloos netwerk waarmee je eerder verbonden was. Dat is niet zo'n goed idee, gezien het risico dan groter wordt dat je je met een valse hotspot verbindt. Deze functie zet je dus maar beter uit. In Windows 7 doe je dat via het Netwerkcentrum / Draadloze netwerken beheren. In Windows 10 loopt dat over de functie Wi-Fi-inzicht, beschikbaar wanneer je met een Microsoft-account bij Windows bent aangemeld. Open Netwerkinstellingen en kies Wi-Fi-instellingenbeheren. Zet de schakelaar bij Verbinden met voorgestelde open hotspots op Uit, en eventueel ook die bij Verbinding maken met netwerken die worden gedeeld door mijn contactpersonen. In ditzelfde venster vind je onderaan ook een overzicht van netwerken waarmee je eerder was verbonden. Selecteer in deze lijst de publieke netwerken, waarna je de knop Niet onthouden indrukt.

Op een Mac ga je naar Systeemvoorkeuren en kies je Netwerk. In de rubriek Wi-Fi klik je op Geavanceerd: je kunt nu aangeven dat je computer niet langer netwerken onthoudt waarmee je eerder was verbonden. Of je haalt selectief een of meerdere (publieke) netwerken uit deze lijst.

In Android vindt je die lijst via Instellingen / Wifi. Druk wat langer op de naam van zo'n netwerk en kies Netwerk vergeten. In iOS ga je naar Instellingen / Wi-Fi, klik je het I-pictogram naast een netwerk aan en kies je Vergeet dit netwerk.

Netwerken vergeten (iOS & Android)

Het is wel zo veilig om je lijst met bekende draadloze netwerken op je iPhone, iPad of Android op te schonen. In Android doe je dat eenvoudig door naar Instellingen / Wifi te gaan, rechtsboven op de drie puntjes te drukken en de optie Opgeslagen netwerken te kiezen. Hier kun je naar hartenlust netwerken verwijderen. iOS is wat dit betreft een stuk onveiliger. Hier kun je alleen bekende netwerken verwijderen als je binnen bereik van het netwerk bent. Wanneer je het netwerk ziet in de lijst met beschikbare wifi-netwerken, kun je pas kiezen deze te vergeten.

VPN

De beste remedie om de risico's van openbare netwerken te ontlopen hebben we voor het laatst bewaard: VPN (virtual private network). Hiermee creëer je, ook binnen een openbaar netwerk, een 'privétunnel' naar een VPN-server, waarbinnen alle data goed worden versleuteld. Een bijkomend voordeel is dat je door zo'n verbinding eventuele webfilters en siteblokkades omzeilt die door het openbare netwerk zijn ingesteld.

'Gratis'

Ook zonder dat er hackers op de loer liggen, kan een gratis openbaar netwerk het op je privacy gemunt hebben. Het is namelijk niet uitgesloten dat de aanbieders op een of andere manier proberen informatie over jou te verzamelen, informatie die ze dan kunnen verzilveren. Ze kunnen bijvoorbeeld de websites traceren die je bezoekt om je gerichte advertenties te kunnen sturen (al dan niet door het injecteren van cookies) of ze vragen je om je telefoonnummer of e-mailadres om een PIN-code te ontvangen waarmee je toegang tot de hotspot krijgt. In winkelcentra bijvoorbeeld is het ook mogelijk dat de aanbieder via WPS (Wifi Positioning System, zoals triangulatie met diverse access points op basis van de wifi-signaalsterktes) je route doorheen de winkel(s) volgt. 'Gratis' met aanhalingstekens dus.

©PXimport

Positiebepaling met behulp van meerdere AP's.

▼ Volgende artikel
Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat?
© sara_winter - stock.adobe.com
Huis

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat?

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

In dit artikel

Je leest waarom je geen klassieke oliebollen kunt bakken in een airfryer en wat daar technisch misgaat. Ook leggen we uit wat je wel voor oudjaarsalternatief kunt maken met de airfryer én hoe je de airfryer slim gebruikt om gekochte oliebollen weer knapperig en warm te maken.

Lees ook: Ontdek de minder bekende functies van je airfryer

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Kwarkbollen uit de airfryer

Meng 250 gram volle kwark met 1 ei en 50 gram suiker tot een glad mengsel. Voeg vervolgens 300 gram zelfrijzend bakmeel toe, samen met een snuf zout. Meng alles kort tot een samenhangend deeg. Het deeg moet stevig zijn en nauwelijks plakken. Is het te nat, voeg dan een beetje extra bakmeel toe. Wie wil, kan rozijnen, stukjes appel of wat citroenrasp door het deeg mengen.

Bestuif je handen licht met bloem en draai ballen ter grootte van een kleine mandarijn. Leg ze met wat ruimte ertussen in het mandje van de airfryer, eventueel op een stukje bakpapier. Bak de bollen in ongeveer 12 tot 15 minuten op 180 graden. Halverwege kun je ze voorzichtig keren zodat ze gelijkmatig bruin worden.

Laat de bollen kort afkoelen en bestuif ze eventueel met poedersuiker. Vers zijn ze het lekkerst, maar ook lauw blijven ze prima eetbaar.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.


Nog even niet aan denken...

...maar voor 1 januari, je goede voornemens

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

View post on TikTok
▼ Volgende artikel
Zo krijg je oude randapparatuur weer werkend onder Windows 10 en 11
© ID.nl
Huis

Zo krijg je oude randapparatuur weer werkend onder Windows 10 en 11

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Dit gaan we doen

Je hebt nog een oudere printer, scanner of ander randapparaat in de kast liggen. Weggooien kan, maar het is duurzamer en goedkoper als je het toestel weer aan de praat krijgt op je moderne Windows-systeem. Zulke apparatuur wordt helaas niet altijd meteen herkend. Fabrikanten bieden namelijk vaak geen ondersteuning meer en Windows bevat lang niet alle stuurprogramma's (drivers) voor oudere apparaten.

Toch is er meer mogelijk dan je denkt. We laten stap voor stap zien wat je kunt doen als Windows het apparaat niet herkent, als de juiste driver ontbreekt of niet compatibel is, en als Windows de installatie weigert. We gaan ook kort in op alternatieve methoden, zoals compatibiliteitsmodi, universele drivers en virtualisatie. Sommige technieken zijn eenvoudig, andere vragen iets meer inspanning en technische kennis. Het loont in elk geval de moeite om het apparaat weer aan de praat te krijgen.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Een apparaat dat niet wordt herkend, is niet te vinden in Apparaatbeheer.

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

De wizard Hardware toevoegen laat je eerst uit een productcategorie kiezen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

net use LPT1: "\\localhost\<printershare>" /persistent:yes

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

De LPT-poort wordt semipermanent aan de gedeelde usb-printerpoort gekoppeld.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Soms zitten driverupdates wat verstopt bij de optionele updates.

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

De kans is groot dat je met VueScan je oude scanner nog prima aan de praat krijgt.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Deze Windows draait tijdelijk in een (minder veilige) testmodus.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

Een oude HP-printer werd succesvol op een virtuele Windows XP geïnstalleerd.

Extra tips

Soms brengen fabrikanten firmware-updates uit die de compatibiliteit met een nieuwer besturingssysteem verbeteren. Het kan dus lonen om de firmware van het apparaat te controleren en eventueel te updaten. Raadpleeg hiervoor de bijbehorende instructies. Het is ook mogelijk dat sommige apparaten, zoals printers, een legacy- of compatibiliteitsmodus hebben, waardoor ze wel ondersteund worden door Windows of een generieke driver. Raadpleeg ook hiervoor de handleiding.

Tot slot nog een tip die we met enige terughoudendheid geven. Vind je geen geschikte driver op de website van de fabrikant, probeer dan eventueel een gratis tool als IObit Driver Booster of Snappy Driver (Lite). Soms halen deze nog een oude driver uit de online Microsoft Update Catalog die werkt. Dit kan helaas ook zomaar fout gaan, dus maak vooraf zeker een herstelpunt. Let ook op dat je geen ongewenste extra's mee installeert.

Driver-installers: als het echt niet anders kan, en nadat je een herstelpunt hebt gemaakt.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!

Inkt en cartridges

Voor je printer