Je bent zelf niet aan het internetten, maar toch wijzen de leds op je kabelmodem of router op heel wat drukte. Kom erachter welke programma’s of services daarvoor verantwoordelijk zijn en wat ze precies uitvoeren!

Lees ook: 20 tips voor snel en stabiel internet

In deze workshop gaan we eerst na of het wel degelijk je eigen pc is die achter het netwerkverkeer zit en om hoeveel data het zoal gaat. Vervolgens gaan we na welk processen (programma’s of services) dat verkeer genereren en met welke hosts een verbinding werd gelegd. Ten slotte bekijken we de netwerkpakketjes van zo’n verbinding ook even van binnenuit. Dat laatste vergt weliswaar een diepere kennis van netwerkprotocollen, maar het kan best ook leerzaam zijn voor wie daar niet zo goed in thuis is.

1. Netwerkactiviteit

Windows voorziet in een eigen tool waarmee je snel kunt nagaan of er netwerkverkeer is. Je start hiervoor Taakbeheer op met Ctrl+Shift+Esc. Voor een snelle blik op het actuele verkeer volstaat het de tab Netwerk te openen (zie je geen tabs, dubbelklik dan even op de bovenste witte rand). Je krijgt dan een grafiek van de activiteit van de verschillende netwerkadapters. Om de grafiek tijdelijk te bevriezen, open je het menu Beeld, Bijwerksnelheid, Onderbroken.

2. Processen

Je wilt natuurlijk ook weten welke processen je netwerkkaart aanspreken en in welke mate. In Windows kun je daarvoor terecht in Taakbeheer. Ga naar de tab Prestaties en klik op Broncontrole openen. Focus je hier vooral op het bovenste paneel: je ziet hier welke processen hoeveel bytes gemiddeld hebben verzonden en ontvangen gedurende de laatste minuut (het monitoren onderbreek je via het menu Controle, Controle stoppen).

Gaat je aandacht vooral naar één bepaald proces uit, plaats dan een vinkje naast dat proces. In het andere paneel krijg je nu alleen feedback rond dat proces te zien en het dataverkeer ervan lees je nu ook af in de oranje netwerkgrafiek. Wil je meer weten over (de aard van) het proces, rechtsklik er dan in het bovenste paneel op en kies Online zoeken: de standaard zoekmachine van je browser krijgt het dan doorgespeeld.

©PXimport

3. CurrPorts en IPNetInfo

Bij Netwerkactiviteit en TCP-verbindingen merk je ongetwijfeld ook externe adressen op, die dus buiten het ip-bereik van je eigen netwerkje liggen. Vooral bij verdachte processen kan het nuttig zijn uit te vissen met welke host een proces contact zoekt. Wij roepen in zo’n geval graag de hulp in van Currports en IPNetInfo, die je beide gratis kunt downloaden op nirsoft.net/utils. Je vindt hier telkens ook een Nederlandse taalbestandje. Pak de vier zip-bestanden uit – dat mag gerust naar dezelfde map. Vervolgens start je eerst IPNetInfo op (sluit het venster IP-adressen selecteren, maar houd het hoofdvenster geopend) en voer je daarna CurrPorts uit.

4. Externe hosts

CurrPorts geeft je meteen een overzicht van alle netwerkverbindingen op je systeem. In principe is dat een (statisch) snapshot, maar via Opties, Automatisch vernieuwen kun je een verversingfrequentie instellen. Heb je niet alle informatie nodig, haal dan via Beeld, Kolommen instellen overbodige kolommen weg. Laat zeker de kolom Netwerkadres staan, aangezien die je het ID-adres meedeelt van de host waarmee je systeem contact heeft gelegd. Betreft het een externe host en wil je daar meer feedback over, rechtsklik dan op die regel en kies IPNetInfo van NirSoft. IPNetInfo verstuurt dan een online whois-verzoek en geeft je, als het goed is, alle details over die host, vaak inclusief e-mailadressen en contactinformatie. Dat geeft je mogelijk een aardig idee over (de bedoelingen van) de netwerkverbindingen.

5. Extra opties

Zowel CurrPorts als IPNetInfo laten je toe de informatie in een handig html-rapport te gieten. Deze optie vind je bij beide tools in het snelmenu. CurrPorts bevat verder nog een handige functie voor als je wilt weten welke netwerkverbindingen een geopende toepassing heeft opgezet. Versleep het viziericoontje uit CurrPorts naar het venster van die applicatie, je browser bijvoorbeeld, om de netwerkverbindingen opgesomd te krijgen. Achter deze truc zit een eenvoudige filterregel. Klik maar even op het filtericoontje. Je ziet hier dan een filterregel als include:process:<naam_van_het_proces> (bijvoorbeeld: iexplore.exe). Je kunt hier ook eigen filters toevoegen om de resultaten verder af te bakenen – enige kennis van netwerkprotocollen is wel een pre. Eén voorbeeldje slechts: met de regel exclude:both:tcp:192.168.0.1-192.168.0.20 sluit je alle tcp-verkeer uit in beide richtingen (both), althans binnen het opgegeven ip-bereik. Meer uitleg en voorbeelden vind je op de site van de tool zelf.

6. Wireshark

Je weet intussen welk proces - op welke adapter - hoeveel netwerkverkeer genereert en met welke host(s) het een verbinding heeft opgezet. Ben je nog niet helemaal zeker van je zaak en wil je een blik werpen tot in de netwerkpakketjes zelf, dan dien je een netwerk sniffer / procotol analyzer in te zetten, zoals het gratis Wireshark (het vroegere Ethereal). Download de multiplatformtool op wireshark.org en installeer die met de standaardinstellingen (inclusief WinPcap). Na de installatie start je de tool op. Ga naar Capture, Interfaces. Klik op de Start-knop naast de (actieve) netwerkadapter waarvan je het verkeer wil monitoren. Wireshark treedt meteen in actie en afhankelijk van de netwerkdrukte op dat moment schieten er heel wat pakketjes aan je voorbij. Je kunt het proces echter op elk ogenblik stopzetten met Ctrl+I (of via het menu Capture, Stop).

©PXimport

7. Pakketanalyse

Wireshark op zich is niet zo moeilijk te bedienen, maar de interpretatie van de netwerkpakketten en -protocollen vergt, zoals gezegd, behoorlijk wat kennis. We kunnen je hier dan ook alleen maar een eerste aanzet geven. Zoals je merkt, verdeelt Wireshark de informatie over drie hoofdpanelen: bovenaan de pakketlijst (standaard in chronologische volgorde), in het midden de pakketdetails (van een geselecteerd pakketje) en onderaan de pakketbytes (met onder meer een hexdump van wat je in de bovenliggende panelen hebt geselecteerd). De kunst is vaak alleen die pakketten eruit te lichten die je nader wilt bestuderen. Gelukkig heeft Wireshark wel verschillende filtermogelijkheden.

8. Pakketfilters

Het filteren van pakketten kan op twee niveaus gebeuren: tijdens het capturen zelf of tijdens de weergave op het scherm. Beginnen we met de capturefilters. Open hiervoor Capture, Capture Filters. Selecteer hier een vooringesteld filter, zoals HTTP TCP port (80) als je vooral in webverkeer geïnteresseerd bent. Eigen filters zijn natuurlijk ook mogelijk, als je je de syntax eigen maakt. Met src net 192.168 bijvoorbeeld capture je alleen pakketjes als die afkomstig zijn van machines die met ip-adres 192.168 beginnen.

Een andere mogelijkheid is dat je alleen een selectie laat weergeven. Dat doe je via een weergavefilter, die je bovenaan de pakketlijst vastlegt in het Filter-veld (voer die uit met Apply). Tik je bijvoorbeeld http in, dan kleurt de regel groen (syntax is correct). Tik je http. in, dan krijg je in een uitklapmenu heel wat mogelijke filterregels te zien die met http. beginnen. Ook handig: rechtsklik je in de pakketlijst bijvoorbeeld op een destination-adres en kies je Apply as Filter, Selected dan wordt meteen gefilterd op dat adres (kies je Not Selected, dan krijg je alle pakketjes zonder dat bestemmingsadres te zien). Nu gaat geen enkel pakketje meer ongemerkt aan jou voorbij.

Met de WF-C710N geeft Sony zijn betaalbare oordoppen een frisse update. De nieuwe set kost 119 euro – niet het allergoedkoopste, maar zeker interessant als je kijkt naar wat je ervoor terugkrijgt.

Hoewel voorganger C700N momenteel voor minder dan 80 euro te koop is, vinden we de 119 die je voor de CF710N betaalt niet ontzettend hoog. Niet alleen omdat de C700N een tientje duurder was tijdens de introductie, maar ook omdat je veel kwaliteit in huis haalt. Komt de nieuwe set in de buurt van de veel duurdere marktleider WF-1000XM5? Nee, dat niet, maar daar betaal je dan ook het dubbele voor. De CF710N wil in elk geval wat problemen oplossen van de C700N, door verbeteringen door te voeren op het gebied van ruisonderdrukking, bediening en meer.

©Wesley Akkerman

Onvervalste 90's-vibe

De versie die wij testen beschikt over een unieke kleur en vormgeving. Zowel de oplaadcase als de oordoppen zijn gemaakt van transparant, blauw plastic. Daardoor stralen de oordopjes een onvervalste 90’s-vibe uit. Toegegeven, het moet net je ding zijn. Maar eerlijk is eerlijk: op een markt waar veel oortjes er saai en veilig uitzien, zijn we blij dat Sony het anders doet. Je kunt ze ook in het roze kopen als je wilt, en anders zijn wit en zwart nog beschikbaar. Mocht je het toch wat strakker en zakelijker willen houden, dan is dat dus nog steeds goed mogelijk.

Ten opzichte van de vorige versie heeft Sony een aantal belangrijke dingen aangepast. Als we nog even bij de case blijven, dan is het goed om te zien dat die nu tot dertig uur aan luistertijd biedt. Dat is een verdubbeling ten opzichte van de voorganger. Waarbij wel aangetekend dat dit alleen geldt als je géén actieve ruisonderdrukking activeert. Als je die modus aanzet, dan heb je pakweg 25 uur tot je beschikking. Nog steeds erg respectabel, aangezien de voorganger het met ongeveer 20 uur moest doen. Daarnaast kun je nu met 5 minuten laden 60 minuten luisteren.

©Wesley Akkerman

Nieuwe sensoren aan boord

Verder heeft Sony goed gekeken naar verschillende sensoren. Zo zijn we erg blij dat de oordoppen de muziek pauzeren op het moment dat je ze uit je oren haalt. Dat deed de C700N niet. Ook zijn de knopjes ingeruild voor een aanraakgevoelig oppervlakte. Daarmee pas je het volume aan, kun je muziek pauzeren en meer. Je hoeft hiervoor niet hard op de dopjes te drukken, zoals bij de voorganger nog wel eens het geval kon zijn. Door de nieuwe bediening druk je ze dus niet meer zo vaak de gehoorgang in, wat voor een comfortabele fit zorgt.

De water- en stofbestendigheid is er niet op vooruitgegaan (die blijft steken op IPX4), maar Sony heeft wel multipointverbinding toegevoegd. Daardoor kun je de WF-C710N aan twee apparaten koppelen, en daar heel gemakkelijk tussen wisselen. Daarnaast helpt een AI-algoritme met het oppakken van je stem tijdens het bellen. De mensen met wie we gebeld hebben geven aan dat ze ons goed kunnen verstaan, en dat ze geen last hebben van achtergrondherrie. Klinkt allemaal goed tot nu toe, maar hoe zit het met de audiokwaliteit?

©Wesley Akkerman

Dezelfde audiokwaliteit?

Voor zover wij opgemerkt hebben, bieden zowel de WF-700N als de WF-C710N dezelfde audiokwaliteit. Sony claimt wel wat wijzigingen te hebben doorgevoerd aan de DSEE (Digital Sound Enhancement Engine), maar eerlijk is eerlijk – we zouden niet weten wat er dan anders is. Maar geen nood, want allebei de setjes oordoppen klinken fantastisch, helemaal als je de prijs in acht neemt. Je moet nog wel even de app in duiken om het geluid naar eigen gehoor aan te passen. Maar als je dat gedaan hebt, dan zit er weinig in de weg van het genieten.

Binnen de app tref je verschillende opties aan voor het versterken of aanpassen van het geluid. Er zijn allerlei presets, waarvan Enthousiast nog steeds onze favoriet is, evenals een handmatig in te stellen equalizer. Koppel dat aan de eerdergenoemde DSEE-basis en je houdt een over het algemeen zachte, warme weergave over. Hogere tonen kunnen hier en daar wat afgemeten klinken, maar we hebben niet het idee dat we echt iets missen tijdens het luisteren. Zeker niet als we ondertussen werken, in de trein of bus zitten of over straat lopen. Dit klinkt gewoon goed.

Tot slot werpen we nog een blik op die verbeterde actieve ruisonderdrukking. Die is, in vergelijking met zijn voorganger, reusachtig verbeterd. Aangezien de ruisonderdrukking van de voorganger nog wat te wensen overliet, is dit dus een waardevolle upgrade. Wanneer je de modus activeert, word je goed afgesloten van de omgeving. Aanwezige achtergrondgeluiden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Je hoort nog wel wat mensen praten, zeker als ze naast je staan, maar over het algemeen ervaar je een groot gevoel van rust en stilte.

Sony WF-C710N kopen?

Ondanks dat we niet het idee hebben dat de geluidskwaliteit er gigantisch op vooruitgegaan is, zijn we toch heel enthousiast over de Sony WF-C710N. Dat komt doordat de Japanse gigant een aantal waardevolle upgrades doorvoerde voor dit aangepaste model. De actieve ruisonderdrukking brengt rust en stilte, de accu gaat langer mee en de bediening werkt nu veel beter. Daarnaast verstaan mensen je beter tijdens telefoongesprekken en is er nu de multipointverbinding. Twijfel je tussen de C700N en C710N? Dan is de keuze duidelijk.

In veel huishoudens is de ruimte beperkt. Zeker in een appartement, kleine badkamer of smalle bijkeuken is het stapelen van een wasdroger op de wasmachine een aantrekkelijke oplossing. Maar zomaar die droger erop zetten is niet verstandig. Een instabiele opstelling kan voor schade of gevaarlijke situaties zorgen. Gelukkig is het goed te doen – als je weet waar je op moet letten.

Lees ook: Zo voorkom je droger-ergernis nummer 1 (inderdaad, in elkaar gedraaid wasgoed!)

Kan elke droger op elke wasmachine?

In principe kun je bijna elke vrijstaande droger op een vrijstaande wasmachine zetten, zolang de droger maar lichter is dan de wasmachine. Dat is belangrijk, want de wasmachine is het apparaat dat trilt en beweegt. De droger moet dus altijd bovenop, nooit andersom. Let ook op het formaat: de droger mag niet breder of dieper zijn dan de wasmachine. Dan ontstaat er overhang, en dat maakt de opstelling instabiel.

Controleer in de handleiding of het merk of type specifieke eisen stelt aan stapelen. Sommige fabrikanten bieden alleen stapelkits aan voor apparaten van hetzelfde merk. In veel gevallen zijn er echter ook universele oplossingen beschikbaar.

De vloer: stevig, vlak en trillingsbestendig

De ondergrond waarop de apparaten staan, speelt een grotere rol dan je misschien denkt. Een vloer die veert of ongelijk ligt, kan bij centrifugeren trillingen versterken. Daardoor kan de hele stapelconstructie gaan schuiven. Zeker bij houten vloeren of oudere woningen is het verstandig om dit goed te checken.

Zorg ervoor dat de wasmachine waterpas staat. Bij een scheve opstelling ontstaan er onnodige spanningen op de verbinding tussen de twee apparaten. De meeste machines hebben verstelbare voetjes waarmee je de boel goed kunt afstellen.

Zonder stapelkit is het geen goed idee

Een wasdroger staat niet vanzelf stabiel bovenop een wasmachine. Gebruik daarom altijd een stapelkit. Dit is een verbindingsstuk dat de droger en wasmachine stevig met elkaar koppelt. Je voorkomt hiermee dat de droger tijdens het centrifugeren verschuift of zelfs van de wasmachine af trilt. Sommige fabrikanten noemen dit ook een verbindingsset, maar daarmee wordt hetzelfde bedoeld: een veilige koppeling tussen wasmachine en droger.

Er bestaan merkgebonden en universele stapelkits. Die laatste zijn handig als je apparaten van verschillende merken hebt, maar controleer goed of ze passen op jouw modellen. Sommige stapelkits zijn voorzien van een uitschuifbaar plateau: handig om een wasmand op te zetten bij het in- of uitladen. De (web)winkel waar je je wasdroger koopt, heeft deze kits meestal gewoon in het assortiment, of kan ze voor je bestellen.

Nooit doen: de droger los op de wasmachine zetten met alleen een antislipmatje ertussen. Dat lijkt stevig, maar is niet bestand tegen de schokken van het centrifugeren.

©AK | ID.nl

Trillingsmat: wel of niet nodig?

Een trillingsmat is een dikke rubbermat die je onder de wasmachine legt. Zo'n mat dempt het geluid en voorkomt dat trillingen via de vloer worden doorgegeven. Dit kan vooral nuttig zijn in appartementen of op houten vloeren. Maar let op: een trillingsmat stabiliseert niet de stapel zelf. Het is geen alternatief voor een stapelkit, alleen een aanvullende maatregel.

Gebruik je een trillingsmat, zorg er dan voor dat de wasmachine alsnog waterpas staat. De mat maakt de ondergrond iets zachter, dus nabevestigen kan nodig zijn.

Hoe stapel je veilig?

Begin met een goede voorbereiding. Verwijder het bovenblad van de wasmachine als de stapelkit dat vereist. Plaats de wasmachine waterpas op een schone, vlakke vloer. Bevestig vervolgens de stapelkit zoals aangegeven in de handleiding: meestal met klemmen, schuifsystemen of schroeven.

Til de droger vervolgens met twee personen op de wasmachine. Doe dit via de zijkanten, nooit aan de deur of het bedieningspaneel. Zet de droger precies in het midden van de stapelkit. Controleer of hij goed vastzit en sluit dan pas de stekker aan. Let erop dat het snoer en eventueel een afvoerslang niet klem komen te zitten.

Test daarna de stabiliteit door een kort centrifugeprogramma op de wasmachine te draaien. Blijft de droger goed staan en hoor je geen overmatige trillingen of bewegingen? Dan is de installatie geslaagd.

Wat als stapelen niet kan?

Soms is stapelen geen optie. Bijvoorbeeld omdat de droger groter is dan de wasmachine, de nis te laag is of de vloer te instabiel. In dat geval zit er niets anders op dan de apparaten naast elkaar te plaatsen. Dat vraagt wel wat meer vloeroppervlak, maar tegelijkertijd kun je daarboven juist zorgen voor extra werkruimte. Zet de machines onder een werkblad en je hebt meteen een plek om was op te vouwen, schoon wasgoed te sorteren of handdoeken op te stapelen. Zo benut je de ruimte toch nog slim, ook zonder te stapelen.

©kostikovanata

Tot slot

Een wasdroger op de wasmachine plaatsen is een slimme manier om ruimte te besparen, maar alleen als je het goed aanpakt. De juiste stapelkit, een stevige vloer en een nauwkeurige opstelling maken het verschil tussen een veilige, stabiele combinatie en een risico op schade of ongelukken. Met een beetje voorbereiding staat het binnen een uur stevig en veilig – en houd jij ruimte over in je wasruimte.