Waarom ben ik op Android en de Samsung Galaxy S III overgestapt na vijf gelukkige jaren met de iPhone? Ik heb twee redenen besproken in Deel 1 van deze serie, en in Deel 2 ga ik het hebben over twee andere zeer belangrijke redenen.

Zoals ik eerder al duidelijk maakte: ik vermijd hier de kleine details in de vergelijking tussen iOS en Android. In plaats daarvan richt ik me op de vier meest kenmerkende elementen van Android 4.1, die ik na een aantal weken testen zo verleidelijk en nuttig vond dat het maken van de overstap alleen maar logisch leek.

Juiste beslissing

Eén ding valt me op in deze lijst: elk punt is iets positiefs over Android, in plaats van iets negatiefs over de iPhone. Dat is vaak een teken dat een beslissing de juiste is. Als je een bepaalde kant op neigt te gaan, dan betekent dit dat je weet wat je wilt en dat je denkt dat dit nieuwe ding je dat zal geven. Als je van iets wegloopt, dan ga je in de richting van… wat precies? Je weet niet waar je heen gaat maar je weet in ieder geval dat het beter moet zijn dan de situatie waarvan je wegvlucht.

Dit onderstreept ook een punt waar ik eerder op hamerde. Wat is er mis met de iPhone 5 en iOS 6? Helemaal niks. Het is gewoon niet langer de juiste telefoon voor mij. Ook had ik het eerder over het toetsenbord en het enorm grote scherm van de Samsung Galaxy S III. Hier zijn twee andere functies van Android die mij hebben doen switchen.

Samenwerking tussen apps

Bij het werken met een telefoon gaat het vooral om het verplaatsen van informatie tussen meerdere apps. Dat kenmerk is eigen aan telefoons. De meeste dingen die ik met mijn telefoon doe hebben te maken met het gebruik van één app om gegevens te verkrijgen, het in een andere app te stoppen om er aan te werken en het vervolgens te verzenden of te delen met een derde app. Zelfs wanneer ik mijn iPad gebruik, besteed ik het grootste deel van mijn tijd aan één app tegelijk.

Bijna alles wat ik doe waarbij de ene app met een andere app moet samenwerken, is op een Android-apparaat veel eenvoudiger dan op een iPhone. Dit dankzij een diepgeworteld mechanisme voor interne-app samenwerking.

Voorbeeld: ik sta op het punt om naar het huis van mijn tante te rijden, een rit van ruim een uur. Een apparaat-brede zoekopdracht met haar naam tovert haar Contacten-kaart tevoorschijn. Met één tik kan ik het adres naar welke app dan ook sturen, zoals Waze, Twist, of Kaarten, en ik kan wegrijden.

Evernote

Of ik ben in een webbrowser en ik wil de pagina die ik aan het lezen ben in mijn Evernote notitieboek gebruiken. Ik tik op Share en selecteer vervolgens Evernote. Boem: een nieuwe notitie met de url. Mijn hart bloedt een beetje wanneer ik dit soort dingen op mijn iPad probeer te doen. Ik denk soms bij mezelf: “ik wou dat ik die pagina was tegengekomen terwijl ik mijn Android-apparaat aan het gebruiken was in plaats van mijn iPad.” Ik wil dat niet hoeven te denken. Van ze leven niet.

Ach ja. Toen Apple de mogelijkheid van iOS 5 liet zien om binnen het hele systeem een foto of een link te tweeten, werd het gepresenteerd als een of andere doorbraak. Twitter, prima. Facebook? Ik gebruik het niet. Hoe dan ook, zulke enkelvoudige taken via ‘hardwired’ oplossingen zijn niet bepaald wat ik nodig heb.

Sommige iOS-apps kunnen informatie doorgeven aan een aantal andere apps, hetzij via aangepaste URL-schema’s, of omdat ze zijn ontworpen om samen te werken vanaf het begin. Er zijn ook manieren om een webpagina op te slaan in Evernote, of Instapaper, of Pocket, maar je moet de juiste bookmarklet op de juiste manier downloaden en installeren. Voor een bedrijf dat telefoons levert met een ordelijk, simplistisch toetsenbord dat geen enkele verbeterde functies heeft, lijkt dat toch een nodeloos complexe oplossing. Toch?

In Android? Share > Evernote. Klaar.

Mijn iPhone zou voor mij zo veel makkelijker te gebruiken, zo veel waardevoller en zo veel minder onhandig zijn, als de apps samen zouden kunnen werken in plaats van in strikte isolatie. Ik haat de manier waarop iOS data tussen apps buitensluit niet volledig, maar elke keer dat ik data buiten de oorspronkelijke omgeving wil verplaatsen is toch wel een klein pijnpunt.

“Copy > App Switcher > Paste” is gewoon zóóóóóó 1988, vind je niet?

Aanpassingen

Als de manier waarop mijn iPhone werkt me niet aanstaat, aarzel ik niet: ik ga online zoeken. Ik kan erop rekenen dat ik een antwoord vind. Echter vind ik vaak geen manier om mijn iPhone te laten werken zoals ik dat graag wil; wel is er altijd een ‘volkomen redelijke verklaring’ van Apple waarom de iPhone op die manier behoort te functioneren.

Als de manier waarop mijn Android werkt me niet aanstaat, en ik zoek online naar een oplossing, dan kan ik gewoonlijk een manier vinden om het te veranderen.

Toen ik de Galaxy S III voor de eerste keer gebruikte, kwam ik veel vervelende eigenaardigheden tegen. Ik gaf die eigenaardigheden een kans, maar tegen het eind van de week had ik ze bijna allemaal uitgeschakeld. En tegen het einde van de eerste maand had ik een telefoon die op maat gemaakt aanvoelde, aangepast aan al mijn persoonlijke voorkeuren en antipathieën.

iOS is prachtig

iOS is prachtig ontworpen. En ik ben zelf meestal de eerste om te zeggen dat een ontwerper (die de hele dag nadenkt over hoe een telefoon zou moeten werken) begint met een veel beter begrip van wat goed is voor de gebruiker, dan de gebruiker zelf (die ‘een nieuwe telefoon kopen’ tussen ‘de was naar de stomerij brengen’ en ‘de voorraad voor antischimmelcrème van de kat bijvullen’ op de takenlijst van vandaag heeft staan).

Soms voelen de iPhone en iOS echter aan als de kledingstijlen waaruit je bij de Walmart (Amerikaanse winkelketen, red.) kunt kiezen. Ze zijn ontworpen om ‘goed’ te zijn, of zelfs alleen maar acceptabel, voor een zeer breed scala aan consumenten. Ik wil echter iets dat perfect is, voor mij.

Kernfilosofie Android

Android heeft een consistente kernfilosofie die ik instinctief overtuigend vind: waarom zou een telefoon zijn enige gebruiker niet laten stemmen over hoe zijn of haar apparaat werkt? En omdat Android haar aanpassingsfuncties voor het grootste deel verstopt op een plek waar je ze niet kunt vinden zonder dat je ernaar op zoek bent, zullen deze opties niet snel voor verwarring zorgen.

Het presenteren van een consistente en logische ervaring op het gehele apparaat voor de meerderheid van de gebruikers is belangrijk, in het bijzonder wanneer je nadenkt over het grote percentage van techno-fobische gebruikers en het toegevoegde percentage van gebruikers dat niet wil worden lastiggevallen.

Genoteerd. Wat kan mij het schelen wat een andere gebruiker wil? Ik probeer een goede sociale burger te zijn, maar ik heb nooit gedacht: “hoewel deze niet aan te passen fabrieksinstelling me frustreert en dit het apparaat voor mij moeilijker te gebruiken maakt, zal ik met trots lijden omdat ik weet dat het gebrek aan aanpassingsmogelijkheden het minder verwarrend maakt voor sommige nieuwe mobiele telefoongebruikers.”

Ik sta erop dat maatwerk de gebruiker ten goede komt. In ieder geval als die gebruiker op mij lijkt. De avond voordat ik op reis ging naar een bijeenkomst in New York heb ik een aangepast desktopscherm op de Samsung Galaxy S III aangemaakt, specifiek voor deze reis. Op een iPhone zou ik een half dozijn apps moeten doorzoeken om mijn tickets, kaarten, contacten, navigatieroutes, et cetera te gebruiken. Op de Galaxy hoefde ik alleen maar van mijn thuisscherm weg te swipen. Daar stonden ze allemaal, in de vorm van snelkoppelingen en widgets.

Ja: op die dag maakte het maatwerk de Galaxy S III gemakkelijker te gebruiken dan de iPhone, zonder twijfel.

Controle op ontwikkelaars

Google oefent niet zoveel controle uit op Android-ontwikkelaars als Apple over iOS-ontwikkelaars. Dit hinderde Android de eerste paar jaar, maar in Android 4.1 blijkt de vrijheid van ontwikkelaars de moeite waard te zijn.

Wanneer ik de volume-omlaag knop op mijn Galaxy S III ingedrukt houd, komt mijn Samsung niet gewoon op ‘stil’ te staan. Wanneer het volume naar nul loopt, gaat er een systeemverbetering van derden, ‘Shush!’ genaamd, van start en opent een pop-up. Die geeft me de mogelijkheid om het belsignaal na een bepaalde interval terug naar het oorspronkelijke volume te laten gaan (wanneer de film is afgelopen, bijvoorbeeld).

In veel van mijn Android reader-apps kan ik de volumeknoppen gebruiken om bladzijden om te slaan, of tussen artikelen te bladeren. Het is totaal niet verwarrend. De volumeknoppen werken gewoon binnen de app totdat ik de instellingen van de app binnenga om deze weer te wijzigen. Nogmaals: normaal gedrag totdat de gebruiker er bewust voor kiest om het te wijzigen.

Yin & Yang

Keuzes, keuzes, keuzes. Het is niet simpelweg het tegenovergestelde van Apple’s ‘Controle, controle, controle’. In plaats daarvan is het een yin-yangachtige relatie. Elk concept lijkt te definiëren waar een iPhone en een Android-telefoon goed in zijn, en het soort consument dat elke telefoon probeert te behagen.

Op een bepaalde manier is het brede scala van Android-toestellen dat beschikbaar is van verschillende fabrikanten een andere vorm van keuze. Apple geeft je één nieuwe telefoon. Het is slikken of stikken. Ik zag de iPhone 5, en liet verstek gaan.

De Samsung Galaxy S III is niet voor iedereen de beste Android-telefoon, maar dat hoeft ook niet. Blijf zoeken en je zult iets vinden dat beter bij je behoeften past. En als je per se een mechanisch toetsenbord wilt hebben, dan probeert het Android-ecosysteem geen oordeel over jou en je voorkeur te hebben. De makers van Android-telefoons willen alleen je geld.

Voorwaarts

De volgende keer zal ik deze bagatelle beëindigen. Ik zal wat mythes de wereld uit helpen over de beruchte nadelen van Android die ofwel niet langer waar zijn, of op zijn ergst hanteerbare ergernissen zijn geworden in plaats van breekpunten. Waarom zou je door blijven gaan over problemen van lang geleden, wanneer Android zoveel feitelijke problemen heeft? Jazeker, daar zal ik het ook over hebben.

Tot slot, waarom was het zo lastig om deze serie te schrijven? En geloof ik dat Apple achterop is geraakt en dat het binnenkort met Apple gedaan zal zijn?

Lees Deel 3 voor het antwoord op de eerste vraag. Wat betreft de tweede vraag: zeer zeker niet…

Dit artikel is een vertaling gebaseerd op dit artikel dat geschreven is door Andy Ihnatko (@ihnatko), van onze zustersite Tech Hive: “Customize and collaborate: Why I switched from iPhone to Android, Part 2“.

Bezit je veel audiobestanden van uiteenlopende artiesten? Het is dan een hele uitdaging om de boel enigszins netjes te ordenen. De gratis versie van MediaMonkey helpt je hierbij. Maak met dit Windows-programma een overzichtelijke muziekbibliotheek en speel je favoriete liedjes op de computer af.

Tip 1 Digitale jukebox

MediaMonkey is eigenlijk een digitale jukebox. Het programma ondersteunt nagenoeg alle gangbare audioformaten, zoals flac, ogg, wma, ape en natuurlijk mp3. Alle liedjes die je aan dit programma toevoegt, belanden in een overzichtelijke catalogus. Het maakt niet uit of je nou honderden, duizenden of honderdduizenden nummers toevoegt, want MediaMonkey ordent zorgvuldig alle bestanden.

Om MediaMonkey te downloaden, klik onder Standard Version op DOWNLOAD [versienummer]. Dubbelklik op het exe-bestand en selecteer de Nederlandse taal, waarna je bevestigt met OK. Je klikt nu telkens op Volgende om de installatie te doorlopen. Accepteer hierbij de licentieovereenkomst. Klik als laatste op Installeren / Voltooien.

Download de gratis Windows-versie van MediaMonkey naar je computer.

Tip 2 Liedjes toevoegen

Misschien heb je op de computer of NAS flink wat muziek opgeslagen. In de tijd dat downloaden voor eigen gebruik nog min of meer gedoogd werd, lagen de audiobestanden immers voor het oprapen. Wellicht kun je omstreden downloadnetwerken als Napster, Kazaa, LimeWire, bittorrent en usenet (nieuwsgroepen) nog herinneren. Daarnaast kun je natuurlijk ook kopieën van cd’s op de computer bewaren (zie tip 6).

MediaMonkey wil eerst weten waar jouw digitale audiocollectie zich bevindt. Hierbij selecteert het programma automatisch de standaard muziek- en video-map in Windows. Staan daar geen liedjes in, dan haal je de vinkjes voor deze bestandslocaties weg. Klik rechtsboven op LOCATIE TOEVOEGEN en kies Lokale opslag. Zodra je de juiste map met muziek hebt gevonden, zet je hier een vinkje voor. Je kunt zo meerdere bestandslocaties selecteren. Klik daarna op OK.

Naast lokale mappen voeg je net zo eenvoudig muziek van andere apparaten toe, zoals een NAS of pc. Kies in dat geval LOCATIE TOEVOEGEN / Netwerk of Mediaserver, waarna je de juiste map of server selecteert. Klik daarna op OK.

Via VOLGENDE / VOLGENDE / VOLTOOIEN importeert MediaMonkey alle nummers in de bibliotheek. Dit proces kan even duren. Klik tot slot op SLUITEN.

Geef aan in welke (netwerk)map de muziek staat opgeslagen.

Tip 3 Eerste blik

Het hoofdvenster van MediaMonkey opent eerst met een welkomstscherm. Klik linksboven op Home om je muziekcollectie te tonen. Als het goed is, zie je verschillende albumhoesjes. Met de standaardinstellingen staan de secties Artiesten en Albums op alfabetische volgorde gerangschikt. Klik achter een sectie op alles weergeven om een volledig overzicht te tonen. Gebruik als alternatief bovenaan de knoppen Alle bestanden, Albums en Genres om binnen jouw muziekverzameling te snuffelen. Via Home keer je op ieder moment weer terug naar het beginvenster.

Zeker in een omvangrijke collectie is het nog een hele kunst om dat ene liedje te vinden. Gelukkig heeft MediaMonkey een snelle zoekfunctie. Klik rechtsboven op het vergrootglas om het zoekveld te ontvouwen. Je hoeft maar een deel van een liedje, albumtitel of artiest te typen. Het programma laat namelijk meteen de bijbehorende resultaten zien. Klik voor een uitgebreidere zoekfunctie bovenaan op Naar Geavanceerd.

MediaMonkey maakt van alle muziek een overzichtelijke bibliotheek met albumhoesjes.

Tip 4 Muziek luisteren

Uiteraard wil je de muziek ook graag beluisteren. Als je op een albumhoesje klikt, komen de onderliggende nummers tevoorschijn. Afhankelijk van in welke sectie je zit, dien je mogelijk nogmaals op de afbeelding te klikken. Gebruik achter de albumtitel de afspeelknop om alle liedjes in chronologische volgorde af te spelen. Je hoort meteen geluid.

Je kunt de liedjes ook husselen. Klik in dat geval op het pictogram met de twee gekruiste pijlen en luister in willekeurige volgorde naar de nummers. Wil je een specifiek liedje van het album horen? Zweef dan met de muisaanwijzer boven een titel en klik daarna op de afspeelknop.

Achter ieder albumhoesje schuilen er meerdere nummers.

Tip 5 Afspeellijst maken

Je maakt in MediaMonkey eenvoudig een eigen afspeellijst. Daarmee luister je naar jouw favoriete nummers van verschillende artiesten. Klik in de menubalk op Bewerken / Nieuwe afspeellijst. Er verschijnt aan de rechterkant een nieuw deelvenster. Typ een relevante naam en bevestig met Enter.

Zoek nu een nummer dat je aan de lijst wilt toevoegen. Klik eerst op de naam van het liedje en sleep deze audiotrack met ingedrukte muisknop naar het rechterdeelvenster. Je kunt als alternatief ook met de rechtermuisknop op een nummer klikken. Navigeer vervolgens naar Verzenden naar / Afspeellijst en klik op de juiste naam. Je maakt zoveel favorietenlijstjes als je maar wilt. Alle afspeellijsten zijn in het linkermenu bereikbaar.

Geen zin om zelf een afspeellijst te maken? Laat MediaMonkey dit dan voor je doen. Ga naar Bewerken / Nieuwe Auto-Afspeellijst. Er verschijnt een nieuw venster waarin het programma volgens zelfgekozen criteria liedjes selecteert. Misschien wil je bijvoorbeeld alleen maar rockmuziek horen. Klik in dat geval op het plusteken en kies Genre. Je typt volgens bovengenoemd voorbeeld Rock, waarna je bevestigt met Enter. Uiteraard staat het je vrij om andere criteria te gebruiken. Geef de automatische afspeellijst tot slot een andere naam.

Voeg via het contextmenu goede nummers aan een afspeellijst toe.

Tip 6 Audio-cd’s rippen

Wil je een digitale kopie van een fysiek muziekalbum op de computer bewaren? Dan komt de ripfunctie van MediaMonkey goed van pas. Daarmee kopieer je de inhoud van een audio-cd naar de pc. Een voorwaarde is dat het systeem is voorzien van een (extern) cd/dvd-station.

Doe eerst een muziek-cd in de lade van de optische drive. Na even wachten verschijnt in MediaMonkey vanzelf het venster Albumgegevens kiezen. Selecteer in het overzicht het juiste muziekalbum. Dat is belangrijk, want het programma koppelt zo de juiste eigenschappen aan elk liedje. Denk onder meer aan de artiest, de naam van het nummer en het genre. Maak een keuze en bevestig met OK.

Klik in de menubalk op Extra / Audio-CD rippen. De nummers van het album komen tevoorschijn. Standaard staan voor alle liedjes vinkjes. Als je een bepaald nummer niet op de computer wilt bewaren, haal je het desbetreffende vinkje weg.

Heb je alleen interesse in de grootste hits van een album? Verwijder voor de overige nummers dan de vinkjes.

Tip 7 Ripinstellingen

Voordat je de cd naar de computer kopieert, neem je eerst de instellingen door. Geef aan in welke map je de nummers wilt opslaan. Zodra je op CONFIGUREREN klikt, komt er een nieuw venster tevoorschijn. Ga via BLADEREN naar de gewenste map en bevestig met OK om deze opslaglocatie te selecteren. MediaMonkey plaatst elk geript album in een eigen submap. Sluit het venster met OK.

Met de huidige instellingen maakt het programma mp3’tjes. Je kunt desgewenst ook een ander audioformaat instellen. Klik dan eerst op MP3 en kies bijvoorbeeld WMA, WAV of FLAC. De twee laatstgenoemde bestandsformaten bieden over het algemeen een hogere audiokwaliteit. Daarentegen nemen de liedjes wel meer opslagruimte in beslag. Mp3 staat bekend om zijn acceptabele geluidskwaliteit en geringe bestandsomvang.

Bij sommige audioformaten kun je de kwaliteit aanpassen, zoals in het geval van ogg, wav, wma, aiff en flac. Klik dan achter de gekozen indeling op INSTELLINGEN. Een hogere waarde resulteert doorgaans in een betere geluidskwaliteit. Houd hierbij wel rekening met grotere bestanden en een langere ripduur. Maak een keuze en klik op OK. Bevestig nogmaals met OK om het ripproces te starten. Na afloop belanden de nummers vanzelf in de bibliotheek van MediaMonkey.

Bepaal in welke (sub)map je de geripte nummers wilt opslaan.

Tip 8 Schijfjes branden

De omgekeerde route werkt ook: niet rippen, maar brand een album naar een schijfje en speel deze cd vervolgens af op een cd-speler. Handig voor wie nog een klassieke audioset met goede speakers bezit. Overigens heb je voor dit klusje wel een (externe) cd-brander en leeg schijfje nodig.

Doe een beschrijfbare cd-r in de lade van de cd-brander. Je kunt hier normaal gesproken tachtig minuten muziek op kwijt. Klik nu met de rechtermuisknop op een albumhoes en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden). Belangrijk is dat in het kleine venster achter Schijf: de juiste cd-brander is geselecteerd. Klik op BRANDEN om het proces te starten. Na afloop hoor je een geluidssignaal en wordt de cd uitgeworpen. Overigens kun je deze opties eventueel uitvinken.

Je brandt desgewenst ook nummers van verschillende albums en artiesten op een cd. Het is dan handig om van jouw favoriete liedjes eerst even een afspeellijst te maken (zie tip 5). Je navigeert in het linkermenu daarna naar Afspeellijsten. Klik met de rechtermuisknop op de bewuste lijst en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden) / BRANDEN.

Brand een muziekalbum of afspeellijst eenvoudig naar een lege cd.

Tip 9 Metadata wijzigen

Elk digitaal opgeslagen liedje bevat metadata. Dit noemt men ook wel tags. Hierin staan allerlei gegevens, zoals de artiest(en), de naam van het nummer en het uitgiftejaar. Het is belangrijk dat alles klopt, want MediaMonkey deelt op basis van deze informatie zijn bibliotheek in. Bovendien bevindt zich in de metadata ook een hoesafbeelding.

Met name bij gedownloade bestanden klopt de metadata soms niet. Gelukkig herstel je eenvoudig een foutje. Klik in MediaMonkey met de rechtermuisknop op het bewuste liedje en kies Eigenschappen. Er verschijnt een venster met verschillende kenmerken. Pas naar eigen inzicht een of meerdere velden aan. Bij Score laat je eventueel ook nog jouw waardering voor het nummer blijken. Kies tussen een waarde van één tot vijf sterren.

Bij het tabblad Details staan nog meer kenmerken van het liedje. Die kun je eveneens allemaal wijzigen. Verder voeg je via Songteksten vrijblijvend een complete liedtekst toe. Kijk tot slot ook nog even bij Illustraties, want je kunt hier zo nodig een andere albumhoes selecteren. Klik op OK om eventuele wijzigingen op te slaan.

Controleer in de Eigenschappen of het liedje aan de juiste albumhoes is gekoppeld.

Tip 10 Automatisch taggen

Het aanpassen van metadata heet ook wel het taggen van muziek. MediaMonkey heeft hiervoor een slimme functie, want het programma wijst op jouw verzoek automatisch de juiste metadata aan alle nummers van een album toe.

Klik met rechts op een muziekalbum en kies Auto-labelen. Het programma gaat nu op zoek naar de correcte gegevens. Hebben liedjes bijvoorbeeld geen titels, dan probeert de software deze via een zogenoemde audiovingerafdruk te achterhalen. Door de huidige audiodata met dat van een database te vergelijken, komt MediaMonkey de juiste tags op het spoor. Er wordt zo nodig ook een verse albumhoes opgehaald. Vink de nummers aan waarvan je de metadata wilt aanpassen en bevestig met LABELEN EN DOORGAAN.

Wijs in één klap correcte tags aan alle liedjes van een muziekalbum toe.

Tip 11 Mediaserver

Tijdens de installatie activeert MediaMonkey op de achtergrond een mediaserver. Het voordeel hiervan is dat je met andere apparaten in je thuisnetwerk de muziekbibliotheek kunt benaderen. Denk onder andere aan een geschikte smart-tv, netwerkreceiver, wifi-speaker en soundbar. Je speelt de nummers op deze apparaten af.

Open maar eens met de afstandsbediening de bronlijst van een smart-tv en kies MediaMonkey Bibliotheek. Daarachter staat waarschijnlijk ook nog de naam van jouw computer vermeld. Je dient deze televisie nu toegang tot de muziekbibliotheek te geven. Klik in MediaMonkey op JA. Zodra je de bibliotheek op de smart-tv vernieuwt, heb je toegang tot alle albums en afspeellijsten.

Stream de nummers over je thuisnetwerk naar andere apparaten, zoals een smart-tv.

IJskoffie is populairder dan ooit. Om in te spelen op die trend lanceert L'OR de Barista Absolu: een nieuwe koffiemachine die niet alleen warme, maar ook gekoelde koffie zet. Samen met de speciale capsules zet je er thuis gewoon zelf een goede ijskoffie mee – mét smaak en cremalaag.

Gekoelde koffie met één druk op de knop

De Barista Absolu is de eerste koffiemachine van L'OR die speciaal is ontworpen met ijskoffie in gedachten. Een opvallend detail is de knop 'Enjoy Over Ice'. Die activeert een langzamere, zachte extractie van de koffie, zodat de smaken behouden blijven en niet verwateren door het ijs. Voeg zelf ijsklontjes toe aan het glas en je krijgt een koude koffie met een volle cremalaag en een verfrissende smaak.

Wie liever iets romigs of zoets drinkt, kan de basis eenvoudig aanvullen met melk, siroop of slagroom. Ook warme koffievarianten zijn mogelijk: van ristretto en espresso tot lungo of twee koppen tegelijk. Dankzij 19 bar pompdruk en geavanceerde extractietechnologie belooft de machine koffie met de intensiteit van een barista.

©L'OR

Tot 18 koffievariaties

De L'OR Barista Absolu is geschikt voor zowel standaard- als XXL-capsules van L'OR, waarmee je tot 18 verschillende koffievariaties kunt bereiden. Met de knop 'Intensity Boost' verhoog je de extractieduur voor een krachtiger kopje. De machine is beschikbaar in zwart, wit en grijs, met een adviesprijs van 129 euro.