Bijna al het intercontinentale internetverkeer (99 procent) wordt getransporteerd via onderzeekabels. Dit zijn glasvezelkabels die speciaal met als doel telecommunicatie op de bodem van de zee worden ‘getrokken’. Dit is wat onderzeese kabels zoal doen en wat de uitdagingen zijn.

Eén van de grootverbruikers van onderzeekabels is Google. Het is nu bezig met de aanleg van Grace Hopper, een kabel tussen New York in de Verenigde Staten en Bilbao in Spanje. Het is de bedoeling dat de kabel eind 2022 officieel wordt geopend. Google heeft al veel kabels, maar kan er meer gebruiken. Zeker op langere termijn worden de kosten lager. Google hoeft niet meer naar derden om te zorgen dat men in Spanje net zo’n goede internetervaring heeft als in New York.

Wereldwijd ligt er zo’n 1,2 miljoen kilometer aan onderzeekabels diep in de zee. Het gaat om een kleine 400 hoofdkabels. Bijna alle datakabels die in Nederland landen zijn ongeveer 25 jaar oud. Dat is voor een onderzeese datakabel vrij oud. De datakabels kunnen diep in het water makkelijk goed blijven, maar juist het laatste stukje brengt problemen met zich mee. Omdat het zeeniveau stijgt, gaat water tussen de scheurtjes in de kabel zitten, wat zorgt voor een verzwakt signaal.

Terug naar 1800

De kabels in de zee zijn gemaakt van verschillende lagen: koper, polycarbonaat, aluminium, staal, mylar en polytheen. Opgebouwd uit lagen die worden omringd door aardolie-gel, zodat ze goed bestand zijn tegen de druk en de zee. Ze zijn dan ook niet al te dun en laten zich qua dikte vergelijken met een brandweerslang. Ooit ontstaan omdat telegraafverbindingen niet werkten op zee, werd de eerste onderzeese kabel uiteindelijk in 1842 gelegd.

In 1858 lag de eerste bruikbare kabel al tussen de Amerikaanse stad New York en en de Britse stad Londen. Een flinke innovatie, want deze kabel in de atlantische oceaan zorgde voor een telegraafverbinding tussen twee grootmachten. Er werden zo in steeds meer zeeën telegraaflijnen gelegd. Echter veranderde onze manier van communiceren, waardoor in 1922 de eerste kabel werd gelegd tussen Engeland en Nederland voor telefoonverkeer. De eerste trans-Atlantische telefoonkabel was echter pas een feit in 1955, door schaarste.

©PXimport

Inmiddels worden die oude kabels vooral gebruikt voor onderzoek, want voor commercieel gebruik hebben we iets ‘sterkers’ nodig. Dat is glasvezel, een kabeltype dat sinds de jaren ‘80 in ontwikkeling is. In 1988 werd de eerste trans-Atlantische kabel onderzee gelegd. Inmiddels zijn ze een begrip en bieden ze ons vooral veel mogelijkheden waar het gaat om het internet. De kabels zijn niet allemaal separate kabels, samen vormen ze een netwerk waarbij de ene kabel het van de ander kan overnemen wanneer deze de geest geeft.

Uitdagingen

Dat gaat echter gepaard met uitdagingen. Zo’n kabel wordt gelegd met behulp van boten en ze kunnen ook met boten worden bereikt om te saboteren. De kabel kan worden doorgeknipt of er wordt een spionage mee gepleegd. De vrees is onder andere dat terroristen er kwaad mee doen, maar Amerikanen zijn ook overtuigd van Russen die steeds vaker met hun onderzeeërs in de buurt komen van belangrijke ‘knooppunten’ van onderzeese kabels.

Het komt echter ook voor dat een kabel bijvoorbeeld stuk gaat door vissers die hun sleepnetten uitgooien en weer ophalen. Er is zelfs een filmpje van een

.

Het is ook vrij makkelijk om de kabels te vinden, want daar bestaat een interactieve kaart van, gemaakt door onderzoeksinstituut TeleGeography. Hierop is te zien wie de eigenaar is, hoe lang de kabel al ligt en hoe lang de kabel überhaupt is. Ze zijn er van ‘slechts’ 250 kilometer, maar ook 15.000 kilometer.

Zien wie de eigenaar van een kabel is, dat laat zien dat veel kabels worden beheerd door private bedrijven. Dat is volgens experts gevaarlijk, omdat regeringen onvoldoende inzicht hebben in of de kabels goed worden beschermd. Ze kunnen de regels van de VN ten aanzien van de zee wel naleven, het blijkt weinig handvatten te bieden tegen kwaadwillenden.

De toekomst

Ondertussen gaan private bedrijven dus flink door met de aanleg van nieuwe kabels. Gezien het groeiend aantal datacenters en de wens van bedrijven om hun infrastructuur zo goed mogelijk op elkaar aan te laten sluiten, zal dat ook bij ons het geval zijn. Bovendien lijkt het erop dat er in Nederland moet worden gekeken naar de 25-jaar-oude kabels die bij ons landen en hun staat. In ieder geval is de verwachting dat we er de komende jaren waarschijnlijk meer over horen.

Overdag is de warme nog wel uit te houden – lekker in de schaduw met een koel drankje of een ijsje. Maar hitte die 's nachts blijft hangen, da's een ander verhaal. Daardoor verandert je slaapkamer al snel in een broeikas. Heb je geen airco in huis maar wil je niet de hele nacht woelen, zweten en wakker liggen? Met deze slimme tips overleef je zelfs de ergste plaknacht!

Lees ook, voor de volgende plaknachten: Houd je huis koel: de voor- en nadelen van airco in huis

☀️ Wat je overdag alvast kunt doen:

1: Houd zon en hitte buiten

Doe overdag de gordijnen dicht, zeker in kamers waar de zon vol op staat. Ook zonwering helpt om de warmte te weren. Geen dikke gordijnen of screens? Dan kan warmtewerende raamfolie een uitkomst zijn. Dat kaatst het zonlicht terug en voorkomt dat je slaapkamer verandert in een oven.

2: Kies licht en ademend beddengoed

Donkere stoffen houden warmte vast, lichte kleuren weerkaatsen juist. Kies daarom voor lichtgekleurde lakens van katoen of linnen. Die stoffen ademen beter en voelen minder klam aan als het warm is.

3: Kook niet binnen

Koken met oven of fornuis maakt het in huis alleen maar warmer. Eet dus licht en koud: een salade, wat fruit of brood met iets fris. Moet het warm zijn? Gebruik een airfryer of grillplaat buiten op het balkon of in de tuin. Of gooi gewoon de barbecue aan!

Lees ook: Dit zijn dé BBQ-trends voor 2025

🌘 Wat je 's nachts kunt doen

4: Laat het goed doorwaaien

Zodra het buiten afkoelt, zet je ramen en deuren tegen elkaar open. Zo ontstaat er luchtcirculatie en komt er koelere buitenlucht binnen. Sluit alles weer zodra het buiten warmer wordt of de zon opkomt. Zo blijft de koelere lucht langer hangen.

5: Drinken en douchen

Drink voldoende water, ook vlak voor het slapengaan. Dat helpt je lichaam afkoelen van binnenuit. Een lauwe douche doet ook wonderen. Te koud douchen werkt juist averechts: je lichaam gaat dan extra warmte produceren om te compenseren.

6: Koelen zonder ventilator

Geen ventilator in huis? Zet een paar kommen met ijskoud water in je slaapkamer. Dat helpt de luchtvochtigheid én de temperatuur te verlagen. Let wel op: niet naast je bed of bij stopcontacten. Een omgestoten bak water is geen pretje om 3 uur 's nachts.

7: Koelen mét ventilator

Heb je wel een ventilator? Zet er dan een schaal met ijswater of ijsblokjes voor. Zo blaast hij niet alleen warme lucht in het rond, maar verspreidt hij echte koelte. Zorg ook hier voor een veilige opstelling – water en elektriciteit blijven een slechte combinatie. Wat ook werkt, is een aantal (plastic) flessen voor 80 procent vullen met water en in de vriezer leggen. Haal deze edruit en zet ze voor je gaat slapen voor de draaiende ventilator.

©yulia_seraya

8: Hang een nat laken op

Hang een vochtig laken voor een open raam. De lucht die binnenkomt wordt daardoor vanzelf wat koeler. Zeker bij droge, hete lucht uit het zuiden kan dat net het verschil maken tussen woelen en slapen.

De meeste apparaten die je aansluit op je computer, kun je koppelen via bluetooth. Daarvoor moet deze technologie wel ingebouwd zijn in de pc, of je moet gebruikmaken van een usb-bluetooth-adapter. Op twee manieren kun je de pc koppelen met bluetooth-apparaten.

Stap 1: Via Instellingen

Eerst moet je het externe apparaat instellen, waardoor het zichtbaar wordt als het binnen bereik komt van de pc. Typ in het Windows-zoekveld het woord bluetooth, zodat je Bluetooth- en andere apparaatinstellingen kunt openen. Verifieer boven in dit scherm dat bluetooth aanstaat.

Klik nu op de knop Apparaat toevoegen. In het volgende venster selecteer je Bluetooth. Hierdoor zou in het volgende venster ieder apparaat moeten verschijnen waarvan bluetooth is ingeschakeld. Als het hier niet te zien is, moet je de handleiding van het apparaat controleren of de website van de fabrikant.

Selecteer het apparaat dat je wilt koppelen en volg alle instructies. Wanneer het proces voltooid is, klik je op Gereed. Als het goed is, wordt dit apparaat nu weergegeven als Gekoppeld. Om niet iedere keer naar het venster Instellingen te hoeven gaan, bestaan er enkele shortcuts.

In de bluetooth-instellingen zie je welke apparaten al gekoppeld zijn.

Stap 2: Via de taakbalk

Je kunt ook gebruikmaken van de taakbalk. Aan de rechterkant van de taakbalk vind je het bluetooth-pictogram. Mogelijk zit het onder de verborgen pictogrammen. Door op het pijltje te klikken, vouw je het menu open. Als je op dit pictogram klikt, zie je ook de verbonden apparaten. En via de knop Meer instellingen kom je bij de lijst van alle apparaten die je kunt verbinden.

In Windows 11 zijn deze instellingen samengevoegd in de Snelle instellingen, rechts van de taakbalk.

Stap 3: Snelkoppeling

Je kunt ook een eigen snelkoppeling maken om snel naar het Windows Instellingen-venster met de bluetooth-instellingen te gaan. Klik met rechts op het bureaublad en selecteer in het contextmenu de opdracht Nieuw / Snelkoppeling. Hierdoor opent een pop-up Snelkoppeling maken.

Op de plaats waar je de locatie van het item moet opgeven, typ of plak je %windir%\explorer.exe ms-settings:bluetooth. Klik op Volgende om de snelkoppeling een naam te geven, bijvoorbeeld Bluetooth. Bevestig met een klik op Voltooien. Hierdoor staat de snelkoppeling op het bureaublad. Om die koppeling snel beschikbaar te maken, kun je nog met rechts op deze snelkoppeling klikken en dan Aan start vastmaken kiezen.

Je kunt een snelkoppeling maken om snel naar de bluetooth-instellingen te schakelen.