Als je voor een bepaalde processor hebt gekozen, moet een moederbord hierbij passen. Dat wil zeggen: de chipset en processorvoet moeten het toelaten dat de processor huisvest op het moederbord. We lopen langs alle belangrijke zaken op een moederbord. .

Sockets

Op dit moment zijn vier sockets gangbaar. AMD heeft de FM1-voet voor de A-serie en de AM3-sockets voor de Bulldozers (en Phenoms / Athlon II’s). Intel heeft de 1155-processorvoet voor de instap- en midrange Core i-serie en 2011-socket voor de high-end Core i7 3000-serie. Let dus op bij de aanschaf van een moederbord dat allereerst de socket overeenkomt met de voet van de processor.

Het is wellicht leuk om te weten dat de naam van de sockets niet zomaar gekozen is. Intel telt simpelweg het aantal contactpunten. De Socket 1155 heeft 1155 contactpunten. De 2011-socket heeft… 2011 contactpunten. Grappige bijkomstigheid is dat deze ook in 2011 is uitgekomen.

AMD telde vroeger ook het aantal contactpunten. De socket 754 accepteerde processoren met 754 pinnetjes. De oude socket 939 heeft 939 ingangen. In 2006 is AMD een andere naam gaan voeren: AM2, later AM2+ en AM3. De nieuwere AM2- en AM2+-sockets hebben 940 contactpunten. De AM3-socket accepteert 941 pinnen. De naam verwijst natuurlijk gedeeltelijk naar AMD. Maar AMD heeft nog een socket: FM1. Hierbij staat de F voor Fusion. De 1 staat voor eerste generatie, maar waar de M voor staat?

Conclusie

Er is heel wat keuze bij moederborden. Verschillende maten, diverse chipsets en dan nog de variatie die de fabrikanten bieden: meer usb-poorten, sata3, usb3.0, meer slots… het houdt niet op. Schrijf op wat je nodig hebt om lekker te kunnen werken. Houd rekening met het uitbreiden van geheugen, extra schijven en wellicht een extra insteekkaart. Laat je niet verleiden door toeters en bellen die je waarschijnlijk niet gaat gebruiken, het maakt een moederbord onnodig duur. 

Prestatieverschillen

De hamvraag is natuurlijk: is een duur moederbord sneller? Dat is een heel goede vraag. Er zijn moederborden die daadwerkelijk sneller zijn dan andere met dezelfde chipset, maar in veel gevallen is het verschil zeer klein. Onze metingen laten zien dat de verschillen vaak binnen de drie tot vijf procent zitten. Dat zijn natuurlijk geen verschillen om honderden euro’s meer voor te betalen. Waar betaal je dan wel voor? Simpel: voor meer luxe en overklokbaarheid. Kortom: meer usb-poorten, meer sata-aansluitingen, betere koeling (voor het overklokken), extra slots, eventueel een nf200-chip voor meer pci-expressbandbreedte, et etera. 

Passen en meten

Als je dacht dat moederborden in één maat komen, heb je het mis. Er zijn heel wat formaten. De gangbaarste maat is atx: advanced technology extended. Een moederbord met atx-formaat meet 305 bij 244 millimeter. Nagenoeg alle moderne behuizingen laten een atx-moederbord toe.

Nog een gangbaar formaat is micro-atx. Dat is een vierkant moederbord dat op zijn kleinst 171 bij 171 millimeter meet. Micro-atx mag echter een afmeting hebben tot 244 bij 244 millimeter.

Ten slotte mini-itx: de kleinste maat die gangbaar is voor consumentenmoederborden: 170 bij 170 millimeter. Dit is ideaal voor een superkleine htpc, maar er is niet heel veel keuze in mini-itx.

Kan het ook groter? Jazeker. Sommige moederborden komen in de extended atx-maat: 305 bij 330 millimeter. Niet alle behuizingen laten dit toe, al kunnen de meeste moderne midi-towers er wel mee overweg. 

Intel High End

De toplijn van Intel bestaat uit één chipset: X79. Dit high-end platform biedt alles wat de vermogende tweaker of zware gebruiker nodig heeft. Opvallend is de gigantische pci-expressbandbreedte: 40 pci-express3.0-datalijnen en daarbij ook nog acht pci-express2.0-datalijnen. Dat is ook een van de reden dat de chip zo gigantisch groot is, maar de quadchannel ddr3-controller heeft natuurlijk ook een handje geholpen.

Het platform biedt verder veertien usb2.0- poorten (nog geen usb3.0, dat is aan de moederbordfabrikant). Net als het midrangeplatform zijn er standaard vier sata2-poorten en twee sata3-poorten. Het is toch opvallend dat Intel bij dit platform nog steeds niet ‘native’ usb3.0 en sata3 biedt. De meeste moederborden zullen met aparte chips werken om meerdere usb3.0-aansluitingen en sata3-poorten te bieden.

Opvallend bij de X79-chipset is dat er variatie is in het aantal geheugenslots op het moederbord. Er zijn modellen met vier en acht geheugenslots. Dat is uiteraard een ruimtekwestie, maar ook iets om op te letten. De 3000-serie biedt een quadchannel geheugencontroller. Wil je het maximale uit het platform halen, dan moet je vier modules plaatsen. Als je na een jaar het geheugen wilt uitbreiden, is het niet gunstig een compleet nieuwe set te halen.

Overklokken gaat uitstekend met X79. Het platform is er voor ontwikkeld. Het is mogelijk de baseclock te verhogen, maar net als bij de P67- en Z68-chipsets zijn er andere onderdelen verbonden aan deze klok. Een verhoging van meer dan drie megahertz zorgt er doorgaans voor dat het systeem instabiel wordt. Dat is dus niet aan te raden.

Intel heeft gelukkig een trucje: een cpu-strap. Dat zorgt er voor dat de baseclock alsnog omhoog kan zonder dat andere onderdelen daar last van hebben. Er worden keurig ‘dividers’ toegepast, waardoor bijvoorbeeld de pci-expressbus, de sata-poorten of de usb-hub niet overgeklokt worden. Hierdoor kan de cpu alsnog sneller werken; een handige toevoeging voor de tweakers.

Goed om te weten is dat de 3000-serie-processoren eigenlijk geen baseclk-verhoging nodig hebben. De meeste zullen unlocked zijn, waardoor het mogelijk is de cpu op een hogere snelheid te laten werken door simpelweg de multiplier te verhogen en het voltage aan te passen. Er zijn ook modellen van de 2000-serie die dat toelaten. Deze hebben een K achter het typenummer. 

Intel middensegment

Tot voor kort had Intel in het middensegment de keuze uit de H67- en P67-chipset (Platform Controller Hub). De H67 is voor de gemiddelde gebruiker die de geïntegreerde grafische chip gebruikt, wellicht de zakelijke gebruiker. De P67-chipset is meer voor de tweakende gebruiker. Het is, in tegenstelling tot de H67-chipset, mogelijk een geünlockte Core i-chip over te klokken met de P67-chipset. De P67-PCH biedt echter niet de optie om de onboard grafische chip te gebruiken, die wordt uitgeschakeld. Immers, een tweaker of serieuze gebruiker plaatst toch wel een discrete kaart... dacht Intel. Hier heeft Intel echter een denkfout gemaakt: de onboard grafische chip biedt namelijk voordelen, zoals Intel Quick Sync dat het converteren van video versnelt, waarin bepaalde gebruikers zijn geïnteresseerd. Bovendien zijn er vast gebruikers te vinden die onboard graphics gebruiken en alsnog de chip wat sneller willen laten werken.

Vandaar dat Intel eieren voor zijn geld heeft gekozen, de twee platforms heeft samengevoegd in de Z68 en als bonus Intel Smart Response heeft toegevoegd. Deze technologie voegt een gewone harde schijf en een (kleine) ssd samen tot een soort hybrideschijf. Een grappige gedachte, maar we vragen ons af hoeveel mensen hier behoefte aan hebben. Wat zit er allemaal in de Z68-chipset? De PCH biedt eigenlijk 

hetzelfde als de P67- en H67-PCH’s, dus een dmi-verbinding met 4GB/s om met de processor te praten. Daarbij komen nog acht pci-expressdatalijnen, twee sata3-poorten, vier sata2-poorten en maar liefst veertien usb2.0-aansluitingen. Nieuw bij Z68 is dus de Smart Response-technologie.

Bijna alle Intel-chipsets voor Core iX werken met de Intel Matrix raid-software. Z68 werkt, net als P67 en H67, met raid0, -1, -10 en -5. Een uitzondering in de consumentenline-up is de H61, die een zwaar uitgeklede H67-versie is: geen sata3, zes pci-expressdatalijnen in plaats van acht, geen gpu-boostsysteem en geen raid-ondersteuning. Het is wellicht een interessant moederbord voor htpc’s, maar wij vinden hem wat kaal voor een desktop-pc. 

AMD 900-serie

AMD’s 900-serie is rond juli 2011 uitgekomen en is dus niet helemaal nieuw. De chipset werkt op moederborden met een AM3-socket die Bulldozer, Phenom II, Athlon II en nieuwe Semprons kan huishouden. Dit is een prettig beleid van AMD: de compatibiliteit tussen oud en nieuw is altijd groot.

De 900-serie biedt een drietal smaken: 990FX, 990X en 970. Het mag duidelijk zijn dat de 990FX voor de gevorderde, enthousiaste gebruiker bedoeld is. Het is een tweakers-chipset met talloze opties voor overklokken. Het grootste verschil tussen de drie smaken is echter dat de 990FX crossfire en nVidia sli aankan met 2 x 16 lanes pci-expressbandbreedte of 16 + x8 + x8 of 4 x 8 lanes. De 990X biedt 2 x 8 lanes en de 970 biedt geen mogelijkheid voor crossfire of sli, maar biedt simpelweg 1 x 16 lanes pci-expressbandbreedte.

De 900-serie-chipset kan worden gecombineerd met een aantal southbridges. De twee nieuwste zijn de SB920 en de SB950. Deze zijn nagenoeg identiek. Het verschil is dat de SB950 ook raid5 ondersteunt. Verder bieden ze beide zes sata3 (6 Gbit/s)-poorten, veertien usb 2.0-poorten en usb3.0 via een chip van bijvoorbeeld NEC.

Het is mogelijk dat een fabrikant uit kostenbesparing een wat oudere southbridge pakt, bijvoorbeeld een 710, 750, 810 of 850. De SB850 biedt exact dezelfde mogelijkheden als de SB950, maar de overige southbridges bieden geen sata3, wel usb3.0 via een NEC-chip. Als er een pata-poort op het moederbord zit, weet je dat er een SB710 is gebruikt. We raden in verband met uitbreidbaarheid een model met sata3 aan.

Fusion Hub

Toen AMD met de fusion-lijn op de markt kwam, is er ook direct een geheel nieuwe chipset gekomen. De A-serie maakt gebruik van de A45-, A55-, A75- en A85X-chipsets. Er is ook nog een mobiele serie en een embedded-serie.

Bijzonder aan de A-serie is dat deze geen southbridge meer heeft, maar een Fusion Controller Hub, net als Intel de PCH (Platform Controller Hub) heeft. De AMD FCH werkt direct samen met de cpu via een umi die bestaat uit vier pci-express 2.0-datalijnen (bij de mobiele variant zijn dat generatie1-datalijnen). Dat biedt 2 GB/s aan bandbreedte, voldoende voor de sata-poorten, usb3.0 en eventueel gigabit-ethernet. Er zullen weinig gebruikers zijn die vier high-end ssd’s in raid0 gebruiken op een fusionplatform van AMD.

In de processor zitten al de pci-expresscontroller, de geheugencontroller en de grafische chip verwerkt. Vandaar dat in de FCH alleen nog maar usb, sata, lan, IR en bijvoorbeeld geluid verwerkt zitten. De A45-chipset is de enige zonder sata3-controller. De A55 en A75 zijn vergelijkbaar, maar de A55 heeft iets meer usb2.0-poorten. Het verschil met de A85X is dat deze raid5 biedt. De overige FCH’s bieden raid0, -1 en -10. 

Chipsets en Extra's

Als AMD of Intel een geheel nieuwe processor maakt, moet daar ook een nieuwe chipset bij komen. De chipset werkt samen met de processor om bijvoorbeeld de sata-poorten en ethernetverbindingen te koppelen aan de cpu. Het is dus lang niet altijd mogelijk om een nieuwe processor op een ouder moederbord met dezelfde voet te gebruiken. Om een voorbeeld te geven: de Intel 975-chipset werkt met een socket 775, maar kan niet overweg met de 45nm Intel Core 2 Q9650-processor, terwijl deze processor wel in deze voet past.

Hetzelfde geldt voor AMD. De AM2-socket laat het toe om een hexacore Phenom II 1100T te plaatsen, maar de oudere chipsets herkennen deze processor niet en zullen dus niet werken. Kortom, let behalve op de socket ook op de chipset en kijk voor de zekerheid ook in de compatibiliteitslijst van de moederbordfabrikant.

Er bestaan talloze chipsets, omdat gebruikers lang niet allemaal dezelfde features nodig hebben. De luxe, dure chipsets zoals de Intel Z68, X79 of de AMD 990FX bieden alles wat de high-end gebruiker nodig heeft: doorgaans goede overklokbaarheid, gigabit lan, meedere pci-express-slots, sata3, soms onboard wifi en bijzonder veel usb-poorten, waaronder usb3.0. Het loont enorm om de verschillen van chipsets te bekijken, want in veel gevallen heb je helemaal niet de duurste, uitgebreidste versie nodig. We gaan ons in de nieuwste versies van Intel en AMD verdiepen.

Bezit je veel audiobestanden van uiteenlopende artiesten? Het is dan een hele uitdaging om de boel enigszins netjes te ordenen. De gratis versie van MediaMonkey helpt je hierbij. Maak met dit Windows-programma een overzichtelijke muziekbibliotheek en speel je favoriete liedjes op de computer af.

Tip 1 Digitale jukebox

MediaMonkey is eigenlijk een digitale jukebox. Het programma ondersteunt nagenoeg alle gangbare audioformaten, zoals flac, ogg, wma, ape en natuurlijk mp3. Alle liedjes die je aan dit programma toevoegt, belanden in een overzichtelijke catalogus. Het maakt niet uit of je nou honderden, duizenden of honderdduizenden nummers toevoegt, want MediaMonkey ordent zorgvuldig alle bestanden.

Om MediaMonkey te downloaden, klik onder Standard Version op DOWNLOAD [versienummer]. Dubbelklik op het exe-bestand en selecteer de Nederlandse taal, waarna je bevestigt met OK. Je klikt nu telkens op Volgende om de installatie te doorlopen. Accepteer hierbij de licentieovereenkomst. Klik als laatste op Installeren / Voltooien.

Download de gratis Windows-versie van MediaMonkey naar je computer.

Tip 2 Liedjes toevoegen

Misschien heb je op de computer of NAS flink wat muziek opgeslagen. In de tijd dat downloaden voor eigen gebruik nog min of meer gedoogd werd, lagen de audiobestanden immers voor het oprapen. Wellicht kun je omstreden downloadnetwerken als Napster, Kazaa, LimeWire, bittorrent en usenet (nieuwsgroepen) nog herinneren. Daarnaast kun je natuurlijk ook kopieën van cd’s op de computer bewaren (zie tip 6).

MediaMonkey wil eerst weten waar jouw digitale audiocollectie zich bevindt. Hierbij selecteert het programma automatisch de standaard muziek- en video-map in Windows. Staan daar geen liedjes in, dan haal je de vinkjes voor deze bestandslocaties weg. Klik rechtsboven op LOCATIE TOEVOEGEN en kies Lokale opslag. Zodra je de juiste map met muziek hebt gevonden, zet je hier een vinkje voor. Je kunt zo meerdere bestandslocaties selecteren. Klik daarna op OK.

Naast lokale mappen voeg je net zo eenvoudig muziek van andere apparaten toe, zoals een NAS of pc. Kies in dat geval LOCATIE TOEVOEGEN / Netwerk of Mediaserver, waarna je de juiste map of server selecteert. Klik daarna op OK.

Via VOLGENDE / VOLGENDE / VOLTOOIEN importeert MediaMonkey alle nummers in de bibliotheek. Dit proces kan even duren. Klik tot slot op SLUITEN.

Geef aan in welke (netwerk)map de muziek staat opgeslagen.

Tip 3 Eerste blik

Het hoofdvenster van MediaMonkey opent eerst met een welkomstscherm. Klik linksboven op Home om je muziekcollectie te tonen. Als het goed is, zie je verschillende albumhoesjes. Met de standaardinstellingen staan de secties Artiesten en Albums op alfabetische volgorde gerangschikt. Klik achter een sectie op alles weergeven om een volledig overzicht te tonen. Gebruik als alternatief bovenaan de knoppen Alle bestanden, Albums en Genres om binnen jouw muziekverzameling te snuffelen. Via Home keer je op ieder moment weer terug naar het beginvenster.

Zeker in een omvangrijke collectie is het nog een hele kunst om dat ene liedje te vinden. Gelukkig heeft MediaMonkey een snelle zoekfunctie. Klik rechtsboven op het vergrootglas om het zoekveld te ontvouwen. Je hoeft maar een deel van een liedje, albumtitel of artiest te typen. Het programma laat namelijk meteen de bijbehorende resultaten zien. Klik voor een uitgebreidere zoekfunctie bovenaan op Naar Geavanceerd.

MediaMonkey maakt van alle muziek een overzichtelijke bibliotheek met albumhoesjes.

Tip 4 Muziek luisteren

Uiteraard wil je de muziek ook graag beluisteren. Als je op een albumhoesje klikt, komen de onderliggende nummers tevoorschijn. Afhankelijk van in welke sectie je zit, dien je mogelijk nogmaals op de afbeelding te klikken. Gebruik achter de albumtitel de afspeelknop om alle liedjes in chronologische volgorde af te spelen. Je hoort meteen geluid.

Je kunt de liedjes ook husselen. Klik in dat geval op het pictogram met de twee gekruiste pijlen en luister in willekeurige volgorde naar de nummers. Wil je een specifiek liedje van het album horen? Zweef dan met de muisaanwijzer boven een titel en klik daarna op de afspeelknop.

Achter ieder albumhoesje schuilen er meerdere nummers.

Tip 5 Afspeellijst maken

Je maakt in MediaMonkey eenvoudig een eigen afspeellijst. Daarmee luister je naar jouw favoriete nummers van verschillende artiesten. Klik in de menubalk op Bewerken / Nieuwe afspeellijst. Er verschijnt aan de rechterkant een nieuw deelvenster. Typ een relevante naam en bevestig met Enter.

Zoek nu een nummer dat je aan de lijst wilt toevoegen. Klik eerst op de naam van het liedje en sleep deze audiotrack met ingedrukte muisknop naar het rechterdeelvenster. Je kunt als alternatief ook met de rechtermuisknop op een nummer klikken. Navigeer vervolgens naar Verzenden naar / Afspeellijst en klik op de juiste naam. Je maakt zoveel favorietenlijstjes als je maar wilt. Alle afspeellijsten zijn in het linkermenu bereikbaar.

Geen zin om zelf een afspeellijst te maken? Laat MediaMonkey dit dan voor je doen. Ga naar Bewerken / Nieuwe Auto-Afspeellijst. Er verschijnt een nieuw venster waarin het programma volgens zelfgekozen criteria liedjes selecteert. Misschien wil je bijvoorbeeld alleen maar rockmuziek horen. Klik in dat geval op het plusteken en kies Genre. Je typt volgens bovengenoemd voorbeeld Rock, waarna je bevestigt met Enter. Uiteraard staat het je vrij om andere criteria te gebruiken. Geef de automatische afspeellijst tot slot een andere naam.

Voeg via het contextmenu goede nummers aan een afspeellijst toe.

Tip 6 Audio-cd’s rippen

Wil je een digitale kopie van een fysiek muziekalbum op de computer bewaren? Dan komt de ripfunctie van MediaMonkey goed van pas. Daarmee kopieer je de inhoud van een audio-cd naar de pc. Een voorwaarde is dat het systeem is voorzien van een (extern) cd/dvd-station.

Doe eerst een muziek-cd in de lade van de optische drive. Na even wachten verschijnt in MediaMonkey vanzelf het venster Albumgegevens kiezen. Selecteer in het overzicht het juiste muziekalbum. Dat is belangrijk, want het programma koppelt zo de juiste eigenschappen aan elk liedje. Denk onder meer aan de artiest, de naam van het nummer en het genre. Maak een keuze en bevestig met OK.

Klik in de menubalk op Extra / Audio-CD rippen. De nummers van het album komen tevoorschijn. Standaard staan voor alle liedjes vinkjes. Als je een bepaald nummer niet op de computer wilt bewaren, haal je het desbetreffende vinkje weg.

Heb je alleen interesse in de grootste hits van een album? Verwijder voor de overige nummers dan de vinkjes.

Tip 7 Ripinstellingen

Voordat je de cd naar de computer kopieert, neem je eerst de instellingen door. Geef aan in welke map je de nummers wilt opslaan. Zodra je op CONFIGUREREN klikt, komt er een nieuw venster tevoorschijn. Ga via BLADEREN naar de gewenste map en bevestig met OK om deze opslaglocatie te selecteren. MediaMonkey plaatst elk geript album in een eigen submap. Sluit het venster met OK.

Met de huidige instellingen maakt het programma mp3’tjes. Je kunt desgewenst ook een ander audioformaat instellen. Klik dan eerst op MP3 en kies bijvoorbeeld WMA, WAV of FLAC. De twee laatstgenoemde bestandsformaten bieden over het algemeen een hogere audiokwaliteit. Daarentegen nemen de liedjes wel meer opslagruimte in beslag. Mp3 staat bekend om zijn acceptabele geluidskwaliteit en geringe bestandsomvang.

Bij sommige audioformaten kun je de kwaliteit aanpassen, zoals in het geval van ogg, wav, wma, aiff en flac. Klik dan achter de gekozen indeling op INSTELLINGEN. Een hogere waarde resulteert doorgaans in een betere geluidskwaliteit. Houd hierbij wel rekening met grotere bestanden en een langere ripduur. Maak een keuze en klik op OK. Bevestig nogmaals met OK om het ripproces te starten. Na afloop belanden de nummers vanzelf in de bibliotheek van MediaMonkey.

Bepaal in welke (sub)map je de geripte nummers wilt opslaan.

Tip 8 Schijfjes branden

De omgekeerde route werkt ook: niet rippen, maar brand een album naar een schijfje en speel deze cd vervolgens af op een cd-speler. Handig voor wie nog een klassieke audioset met goede speakers bezit. Overigens heb je voor dit klusje wel een (externe) cd-brander en leeg schijfje nodig.

Doe een beschrijfbare cd-r in de lade van de cd-brander. Je kunt hier normaal gesproken tachtig minuten muziek op kwijt. Klik nu met de rechtermuisknop op een albumhoes en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden). Belangrijk is dat in het kleine venster achter Schijf: de juiste cd-brander is geselecteerd. Klik op BRANDEN om het proces te starten. Na afloop hoor je een geluidssignaal en wordt de cd uitgeworpen. Overigens kun je deze opties eventueel uitvinken.

Je brandt desgewenst ook nummers van verschillende albums en artiesten op een cd. Het is dan handig om van jouw favoriete liedjes eerst even een afspeellijst te maken (zie tip 5). Je navigeert in het linkermenu daarna naar Afspeellijsten. Klik met de rechtermuisknop op de bewuste lijst en kies Verzenden naar / Audio-CD (Branden) / BRANDEN.

Brand een muziekalbum of afspeellijst eenvoudig naar een lege cd.

Tip 9 Metadata wijzigen

Elk digitaal opgeslagen liedje bevat metadata. Dit noemt men ook wel tags. Hierin staan allerlei gegevens, zoals de artiest(en), de naam van het nummer en het uitgiftejaar. Het is belangrijk dat alles klopt, want MediaMonkey deelt op basis van deze informatie zijn bibliotheek in. Bovendien bevindt zich in de metadata ook een hoesafbeelding.

Met name bij gedownloade bestanden klopt de metadata soms niet. Gelukkig herstel je eenvoudig een foutje. Klik in MediaMonkey met de rechtermuisknop op het bewuste liedje en kies Eigenschappen. Er verschijnt een venster met verschillende kenmerken. Pas naar eigen inzicht een of meerdere velden aan. Bij Score laat je eventueel ook nog jouw waardering voor het nummer blijken. Kies tussen een waarde van één tot vijf sterren.

Bij het tabblad Details staan nog meer kenmerken van het liedje. Die kun je eveneens allemaal wijzigen. Verder voeg je via Songteksten vrijblijvend een complete liedtekst toe. Kijk tot slot ook nog even bij Illustraties, want je kunt hier zo nodig een andere albumhoes selecteren. Klik op OK om eventuele wijzigingen op te slaan.

Controleer in de Eigenschappen of het liedje aan de juiste albumhoes is gekoppeld.

Tip 10 Automatisch taggen

Het aanpassen van metadata heet ook wel het taggen van muziek. MediaMonkey heeft hiervoor een slimme functie, want het programma wijst op jouw verzoek automatisch de juiste metadata aan alle nummers van een album toe.

Klik met rechts op een muziekalbum en kies Auto-labelen. Het programma gaat nu op zoek naar de correcte gegevens. Hebben liedjes bijvoorbeeld geen titels, dan probeert de software deze via een zogenoemde audiovingerafdruk te achterhalen. Door de huidige audiodata met dat van een database te vergelijken, komt MediaMonkey de juiste tags op het spoor. Er wordt zo nodig ook een verse albumhoes opgehaald. Vink de nummers aan waarvan je de metadata wilt aanpassen en bevestig met LABELEN EN DOORGAAN.

Wijs in één klap correcte tags aan alle liedjes van een muziekalbum toe.

Tip 11 Mediaserver

Tijdens de installatie activeert MediaMonkey op de achtergrond een mediaserver. Het voordeel hiervan is dat je met andere apparaten in je thuisnetwerk de muziekbibliotheek kunt benaderen. Denk onder andere aan een geschikte smart-tv, netwerkreceiver, wifi-speaker en soundbar. Je speelt de nummers op deze apparaten af.

Open maar eens met de afstandsbediening de bronlijst van een smart-tv en kies MediaMonkey Bibliotheek. Daarachter staat waarschijnlijk ook nog de naam van jouw computer vermeld. Je dient deze televisie nu toegang tot de muziekbibliotheek te geven. Klik in MediaMonkey op JA. Zodra je de bibliotheek op de smart-tv vernieuwt, heb je toegang tot alle albums en afspeellijsten.

Stream de nummers over je thuisnetwerk naar andere apparaten, zoals een smart-tv.

IJskoffie is populairder dan ooit. Om in te spelen op die trend lanceert L'OR de Barista Absolu: een nieuwe koffiemachine die niet alleen warme, maar ook gekoelde koffie zet. Samen met de speciale capsules zet je er thuis gewoon zelf een goede ijskoffie mee – mét smaak en cremalaag.

Gekoelde koffie met één druk op de knop

De Barista Absolu is de eerste koffiemachine van L'OR die speciaal is ontworpen met ijskoffie in gedachten. Een opvallend detail is de knop 'Enjoy Over Ice'. Die activeert een langzamere, zachte extractie van de koffie, zodat de smaken behouden blijven en niet verwateren door het ijs. Voeg zelf ijsklontjes toe aan het glas en je krijgt een koude koffie met een volle cremalaag en een verfrissende smaak.

Wie liever iets romigs of zoets drinkt, kan de basis eenvoudig aanvullen met melk, siroop of slagroom. Ook warme koffievarianten zijn mogelijk: van ristretto en espresso tot lungo of twee koppen tegelijk. Dankzij 19 bar pompdruk en geavanceerde extractietechnologie belooft de machine koffie met de intensiteit van een barista.

©L'OR

Tot 18 koffievariaties

De L'OR Barista Absolu is geschikt voor zowel standaard- als XXL-capsules van L'OR, waarmee je tot 18 verschillende koffievariaties kunt bereiden. Met de knop 'Intensity Boost' verhoog je de extractieduur voor een krachtiger kopje. De machine is beschikbaar in zwart, wit en grijs, met een adviesprijs van 129 euro.