Gebruikersvoorkeuren, Windows-instellingen, software- en hardwareconfiguraties: al deze informatie wordt bijgehouden in het register. Een hiërarchisch opgebouwde database in Windows. Hoe krijg je toegang tot het Windows-register, hoe maak je een veiligheidskopie en hoe ga je na je wat er zoal in dit register gebeurt?

Tip 01: Bestanden

Het Windows-register houdt talloze instellingen bij. Niet alleen van Windows zelf, maar ook van hardwarecomponenten en allerlei andere applicaties en services. Op het niveau van de Verkenner blijkt het register uit een reeks bestanden te bestaan (ook wel hives genoemd – letterlijk: bijenkorven) waarvan de meeste zich bevinden in de map %systemroot%\system32\config. Het is absoluut niet de bedoeling dat je deze binaire bestanden rechtstreeks probeert te openen, laat staan te wijzigen of te verwijderen. Windows laat je deze informatie gelukkig wel op een gebruiksvriendelijkere manier benaderen via een ingebouwde tool: druk op Windows-toets+R en voer Regedit uit.

©PXimport

Tip 02: Boomstructuur

Zodra je het register met Regedit hebt opgestart, zie je in het linkervenster de vijf hoofdsleutels te zien in de vorm van een boomstructuur, waarbij elk item op een steeds lager niveau sleutels, subsleutels en ingangen bevat. Die ingangen verschijnen in het rechtervenster van Regedit en worden gekenmerkt door een naam, een gegevenstype en de eigenlijke data. Er zijn zes verschillende gegevenstypes, maar bij het tweaken kom je vooral met twee types in aanraking: tekenreekswaarden (een tekenreeks met variabele lengte) en dword-waarden (een ‘double word’ oftewel een waarde van 32 bits, vaak gebruikt voor schakelopties als 0 (uit) en 1 (aan)). Net zoals in het navigatievenster van de Verkenner is het voldoende om te dubbelklikken op het item om dieper in de boomstructuur te kunnen afdalen. Zolang je geen wijzigingen aanbrengt, is het volkomen veilig om zo het register te benaderen. Ga bijvoorbeeld maar eens op zoek naar de schijflocatie van de Windows-hives te zien. Dubbelklik achtereenvolgens op HKEY_LOCAL_MACHINE / SYSTEM / CurrentControlSet / Control / Hivelist.

©PXimport

Tip 03: Sleutelback-up

Voor we je vertellen hoe je de inhoud van sleutels kunt wijzigen, geven we je eerst mee hoe je een veiligheidskopie maakt, zowel van individuele sleutels als van het complete register. Immers, een ondoordachte aanpassing zadelt je in het slechtste geval met een onopstartbare Windows op.

Beginnen we met het back-uppen van een registersleutel: klik de gewenste (sub)sleutel met de rechtermuisknop aan en kies Exporteren. Check bij Exportbereik of inderdaad de gewenste (sub)sleutel is geselecteerd en geef een duidelijke naam voor het exportbestand op. Je hebt verschillende opties bij Opslaan als. Standaard staat hier Registerbestanden (*.reg) geselecteerd: het resultaat is een tekstbestand waarop je in de Verkenner enkel hoeft te dubbelklikken om, na je bevestiging, de originele waarden binnen die (sub)sleutel in register terug te zetten. Had je intussen echter nieuwe subsleutels binnen die sleutel gecreëerd, dan worden deze niet automatisch verwijderd wanneer je zo’n reg-bestand terugplaatst. Is dat wel de bedoeling, dan dien je bij Opslaan als het type Registercomponentbestanden (*.*) te selecteren. Het resulterende bestand is binair en kun je terugzetten vanuit Regedit, via Bestand / Importeren, waarbij je als type Registercomponentbestanden (*.*) instelt.

©PXimport

Tip 04: Registerback-up

Hoewel een registerback-up ook mogelijk is met behulp van een systeemherstelpunt (druk op de Windows-toets, tik herstel in en kies Een herstelpunt maken) of door in het register het menu Bestand / Exporteren te kiezen en bij Exportbereik de optie Alles aan te stippen, kun je beter gebruikmaken van een externe tool als Regbak. Na een eenvoudige installatie start je de tool op en druk je op de knop New Backup. Voorzie het van een geschikte naam en laat de standaardlocatie %SystemRoot%\RegBak ongemoeid. Indien noodzakelijk kun je dit aanpassen via Options. Eventueel bepaal je via Click here to view details welke hives je in de back-up mee wilt nemen. Bevestig met OK / Start en even later is de back-up toegevoegd aan het overzicht.

Ook het herstellen van een compleet register, met behulp van RegBak, is eenvoudig. Start RegBak op, selecteer de gewenste back-up, druk op Restore en op Start – tenzij je nog wilt specificeren welke hives je precies wilt terugzetten: in dat geval klik je eerst de Options aan.

©PXimport

Tip 05: Registerherstel (1)

Maar wat als je je register zo verknoeid hebt dat Windows niet meer wil opstarten? Start dan je systeem op met het installatiemedium van Windows. Heb je nog niet eerder zo’n installatiemedium gemaakt, creëer dat dan alsnog met behulp van een andere pc en het hulpprogramma Windows Media Creation Tool. Zodra je het systeem hiermee hebt opstart, stel je eerst taal en toetsenbord in, waarna je voor Uw computer herstellen kiest. Vervolgens selecteer je Problemen Oplossen / Opdrachtprompt. Het komt er vervolgens op aan de juiste stationsletter van je Windows-partitie te vinden, wat wellicht niet het gebruikelijke station (C:) is. Een eenvoudig trucje hiervoor is door via de opdrachtprompt Notepad uit te voeren en dan door Bestand / Opslaanals de stationsletter van je Windows-partitie te vinden – dus die met (onder meer) de map \Windows.

©PXimport

Tip 06: Registerherstel (2)

Heb je de locatie gevonden? Sluit dan Notepad af en ga met het commando cd <naam submap> stapsgewijs naar de back-upmap van Regbak; normaliter is dat iets als \Windows\Regbak\<naam_pc>\<datum_backup>. Wanneer je nu het commando dir uitvoert, zou je hier onder meer het bestand regres.cmd terug moeten kunnen vinden.

Voer vervolgens het commando regres.cmd uit met als parameter de stationsletter van je Windows-partitie (bijvoorbeeld: regres.cmd e:). Als het goed is, worden je register-hives nu mooi teruggezet en kun je Windows weer op de normale manier opstarten. Je voert deze procedure uiteraard alleen maar uit als Windows daadwerkelijk niet meer wil opstarten door een corrupt register.

©PXimport

Tip 07: Tweaks

Je weet nu hoe je zowel individuele sleutels als het complete register kunt back-uppen en terugplaatsen, en dus kun je met een gerust geweten registertweaks uitvoeren. Er zijn vele tweaks op internet te vinden, bijvoorbeeld via een zoekterm als windows 10 registry tweak <topic>.

We laten een eenvoudige tweak zien, namelijk: je wilt ook de seconden zien in de Windows-systeemklok. Start Regedit op en navigeer naar de sleutel HKEY_CURRENT_USER \ SOFTWARE \ Microsoft \ Windows \ CurrentVersion \ Explorer \ Advanced. Als je deze sleutel opent, vind je in het rechtermenu een hele reeks items, maar ShowSecondsInSystemClock staat er niet bij. Zelf aanmaken dus maar … Ga naar het menu Bewerken en kies Nieuw / DWORD-waard (32 bits). Wijzig de naam in ShowSecondsInSystemClock en dubbelklik vervolgens op dit item. Wijzig de huidige waarde 0 in 1. Bevestig met OK, sluit Regedit af en meld je opnieuw bij Windows aan. Wil je de seconden weer kwijt, wijzig dan de 1 in 0 of verwijder de waarde ShowSecondsInSystemClock.

©PXimport

Tip 08: Snel vinden

Wil je vaker naar dezelfde registersleutel terugkeren, dan is het slim deze in Regedit aan je favorietenlijst toe te voegen. Open de betreffende sleutel, ga naar Favorieten, kies Toevoegen aan favorieten, geef het een geschikte naam een bevestig met OK. Je vindt de sleutel voortaan onder de opgegeven naam terug in het menu Favorieten.

Daarnaast kun je in het register ook naar specifieke namen zoeken. Open daarvoor het menu Bewerken en kies Zoeken. Vul een zoekterm in en geef aan in welke onderdelen je precies wilt zoeken: Sleutels, Waarden en/of Gegevens. Met F3 navigeer je naar het eerstvolgende zoekresultaat. Houd er wel rekening mee dat Regedit enkel zoekt vanaf de sleutel die je op dat moment hebt geselecteerd.

Voor nog krachtiger zoekmogelijkheden is het portable RegScanner een prima tool. Onderaan de webpagina vind je trouwens ook een Nederlands taalbestand (regscanner_dutch.zip) dat je eerst uitpakt en vervolgens in de eveneens uitgepakte programmamap plaatst. Start het programma op, klik op Opnieuw Scannen en vul de zoekcriteria in. Je kunt onder meer aangeven in welke hives RegScanner (niet) mag speuren, binnen welke periode een registersleutel aangepast zou zijn enzovoort. Met een dubbelklik open je de gevonden sleutel in Regedit.

©PXimport

Tip 09: Opschonen

Het kan altijd gebeuren dat registersleutels corrupt raken of niet meer ter zake doen. Een zogenoemde registercleaner kan dergelijke ongeregeldheden wellicht voor je oplossen. Echter, in tegenstelling tot wat je vaak leest, zal zo’n tool zelden een fiks probleem kunnen oplossen of je systeemprestaties kunnen verhogen. Erger zelfs, het valt niet uit te sluiten dat zo’n programma net iets te voortvarend te werk gaat en sleutels verwijdert die alsnog nodig bleken. Wil je een dergelijk programma toch gebruiken, zorg er dan in ieder geval voor dat je een registerback-up (zie ook tip 4 en 5) hebt gemaakt.

Er zijn verschillende gratis registercleaners, waaronder CCleaner en Auslogics Registry Cleaner. We bekijken even deze laatste. Verwijder tijdens de installatie het vinkje naast alle onderdelen die je niet mee wilt installeren. Start de tool op en klik op Scan Now. Na afloop kun je de gevonden ‘problemen’ bekijken en eventueel bepaalde vinkjes weghalen. Controleer of er wel degelijk een vinkje staat bij Back Up Changes en druk vervolgens op Repair. Gaat er onverhoopt toch iets fout, open dan het menu File en kies Rescue Center. Selecteer de gemaakte back-up, klik op Restore en op Yes.

©PXimport

Tip 10: Aanpassing opsporen

Het kan nuttig zijn om te weten welke registersleutels een programma of service tijdens de installatie of het gebruik zoal aanpast. Met een gratis tool als RegistryChangesView (een Nederlands taalbestand is afzonderlijk te downloaden en uit te pakken) kun je daarachter komen. Start de tool op en klik op de knop Momentopname van register maken. Bepaal welke hives je in het snapshot mee wil nemen, bedenk een geschikte naam en locatie en bevestig met Momentopname maken. Installeer of gebruik vervolgens het programma waarvan je de registerimpact wilt nagaan. Vervolgens kies je Bestand / RegistryChangesView-opties en verwijs je bij Gegevensbron van register 1 naar je snapshotmap. Bij Gegevensbron van register 2 kun je Huidige register selecteren – tenzij je ook hiervoor een tweede snapshot had gemaakt: in dat geval kies je hier Opgeslagen momentopname van register. Zodra je op OK drukt, verschijnt er een mooi overzicht van de verschillen.

©PXimport

Tip 11: Monitoren

Het is overigens ook mogelijk in realtime na te gaan wat er allemaal in het register gebeurt. Ook hiervoor bestaan enkele tools, waaronder Sysinternals Process Monitor. Pak het gedownloade zip-bestand uit en start de portable tool op. Zorg ervoor dat in de knoppenbalk alleen het knopje Show Registry Activity is geselecteerd (de vijfnalaatste in de rij): in de statusbalk onderaan zie je het aantal registeractiviteiten. Handig is nog het vizierknopje: wanneer je dat naar een open programmavenster versleept, worden alleen de (register)activiteiten van die applicatie getoond. Om je een idee te geven: onze eigen Word-applicatie zorgde voor zo’n 20.000 registerwijzigingen binnen zo’n vijf minuten. Gelukkig bevat het programmaatje een aantal krachtige filteropties zodat je toch je weg kunt vinden binnen de ontstellende hoeveelheid informatie. Ga naar het menu Filter, kies Filter en vul de gewenste filtercriteria in. Je zal al snel merken: Process Monitor mikt vooral op de doorwinterde gebruiker.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Gek op Italiaans eten? Kijk dan eens naar een pizzarette: een elektrische tafeloven waarbij iedereen aan tafel zijn eigen mini-pizza's kan beleggen en bakken. Wij vonden er vijf voor je.

Een pizzarette is een elektrische tafeloven met een terracotta koepel, vergelijkbaar met gourmetten. Iedereen aan tafel belegt zijn eigen mini-pizza en schuift deze via openingen in de oven. Binnen enkele minuten heb je een versgebakken, krokante pizza. Het is een gezellige, sociale manier om samen te eten. Wij vonden vijf mooie modellen voor een gezellige avond voor minder dan 100 euro.

Emerio PO‑115848 Pizzarette

Dit model van Emerio is geschikt voor zes personen maar heeft een iets ander ontwerp. De terracottadom is gecombineerd met een stevige kunststof basis met antislipvoetjes. Het apparaat gebruikt ongeveer 1200 watt, wat betekent dat de pizzarette snel op temperatuur komt. De bakplaat is voorzien van een antiaanbaklaag waardoor deeg niet blijft plakken en je weinig tot geen olie nodig hebt. Je kunt de pizzarette niet alleen voor pizza gebruiken; met de zes bijgeleverde spatels maak je ook minipannenkoekjes of wraps. Bovenop de dom bevinden zich kleine openingen zodat stoom kan ontsnappen, wat een knapperige korst bevordert. Een controlelampje laat zien wanneer de oven klaar is voor gebruik.

Review.nlis hét testpanel-platform van Kieskeurig.nl waar je als consument de unieke kans krijgt om de nieuwste producten, zoals elektronica en huishoudelijke apparaten, uitgebreid thuis te proberen. Het concept is eenvoudig: je meldt je aan voor specifieke testacties die jou aanspreken. Word je geselecteerd, dan ontvang je het product om het enkele weken in je eigen omgeving te gebruiken.

In ruil voor deze ervaring deel je jouw ongezouten, eerlijke mening in een review om andere kopers te helpen. Na de testperiode is het zelfs soms mogelijk om het product met een mooie korting over te nemen.

Ariete 919 pizzaoven

Wat deze pizzarette uniek maakt, is de speciale 'Pre-Bake' functie op de platte bovenkant van de handgemaakte terracotta koepel. Hiermee bak je het deeg kort voor voordat je het belegt, wat garandeert dat je pizza’s een perfecte, krokante bodem krijgen en niet zompig worden door de tomatensaus. De poreuze terracotta koepel absorbeert bovendien vocht tijdens het bakken, wat bijdraagt aan die authentieke steenoven-smaak. Dankzij het krachtige vermogen van 1500 Watt zijn de creaties in slechts enkele minuten gaar en knapperig. De set is compleet uitgevoerd met acht geïsoleerde bakspatels en een handige deeguitsteker, zodat je direct aan de slag kunt. Of het nu voor een kinderfeestje is of een uitgebreid diner, met deze Emerio Pizzarette wordt samen eten een culinair feestje zonder gedoe.

Emerio PO‑115985 Pizzarette

Voor kleinere gezelschappen is er de Emerio PO‑115985. Deze compacte pizzarette is ontworpen voor vier personen en heeft een vermogen van 900 watt. Net als bij de andere modellen zorgt een terracottadom voor een gelijkmatige warmteverdeling. De bakplaat is voorzien van een antiaanbaklaag waardoor je deeg of andere ingrediënten eenvoudig omdraait. Het apparaat wordt geleverd met vier hittebestendige spatels en heeft ventilatieopeningen om overtollige stoom af te voeren. Met dit toestel bak je niet alleen pizza’s; je kunt er ook kleine broodjes of taartjes mee maken. Doordat het model compacter is, neemt het minder ruimte in op tafel.

Tristar PZ‑9160 Pizza Festa Gourmet

De Tristar PZ‑9160 onderscheidt zich doordat hij drie functies combineert: pizza’s bakken, raclette en gourmetten. Dit tafeltoestel van 1800 watt heeft een grote ronde bakplaat waarboven je een terracottadom plaatst voor pizza’s. Onder dezelfde kap kun je ook kleine pannetjes gebruiken voor kaas of vlees; ze zijn voorzien van een antiaanbaklaag en worden verlicht door een indicatielampje. De temperatuur stel je handmatig in via een draaiknop en een controlelampje geeft aan wanneer het toestel warm is. De set wordt geleverd met zes spatels, zodat je met zes personen kunt koken. Dankzij de antislipvoetjes blijft de unit stabiel op tafel. De PZ‑9160 is sinds 2021 verkrijgbaar.

Emerio Pizzarette PO‑1158471

De Emerio PO‑1158471 is de vierpersoonsversie van de bekende pizzarette. Dit apparaat verbruikt ongeveer 1100 watt en heeft een keramische bakplaat met een antiaanbaklaag, zodat pizza’s niet vastplakken. De terracottadom zorgt voor een gelijkmatige warmte en een knapperige korst. Openingen aan de bovenkant laten stoom ontsnappen en voorkomen dat de pizza te vochtig wordt. Bij de set krijg je vier spatels met geïsoleerde handvatten. Omdat dit model kleiner is, neemt het niet veel plaats in op tafel en is het ook geschikt voor kleinere huishoudens. De pizzarette is geschikt voor gebruik met kant‑en‑klare pizzabodems of zelfgemaakt deeg.

Hoewel wachtwoordloze technieken als toegangssleutels snel terrein winnen, doe je er voorlopig goed aan slim om te gaan met je huidige wachtwoorden. De tips en (gratis) tools in dit artikel helpen je bij het opzetten van degelijk wachtwoordbeheer.

Cloudbeheer

Telkens hetzelfde wachtwoord gebruiken voor meerdere apps en diensten is sterk af te raden, maar verschillende complexe wachtwoorden onthouden lukt haast niet zonder een wachtwoordbeheerder. Een degelijke, gratis optie is het opensource Bitwarden. Kies eerst een hoofdwachtwoord en installeer daarna de desktop-app, browserextensies (voor automatisch invullen) en/of de mobiele app. Je wachtwoordkluis wordt end-to-end versleuteld in de cloud bewaard en wordt via je account gesynchroniseerd. Kies bij voorkeur bitwarden.eu als serverlocatie. Je kunt ook creditcards en andere gevoelige gegevens in je kluis bewaren.

Lokaal beheer

Bitwarden is een uitstekende wachtwoordmanager, maar functies als TOTP-authenticatie (Time-based One-Time Password) zijn alleen beschikbaar in de betaalde versie. Misschien stoort het je ook dat je wachtwoordkluis in de cloud wordt opgeslagen. Een gratis, opensource-alternatief is KeePassXC. Deze bewaart alles lokaal in een versleuteld bestand, van wachtwoorden en creditcards tot notities. De app werkt volledig offline, ondersteunt ook TOTP-authenticatie en vult inloggegevens automatisch in via een browserextensie. Wil je toch synchronisatie, dan kun je de database delen via een cloudopslagdienst als Google Drive of Dropbox, of met Syncthing.

Algoritme

Bij wachtwoordbeheerders als Bitwarden en KeePassXC worden je wachtwoorden opgeslagen. LessPass pakt het anders aan. Deze bewaart niets, maar genereert je wachtwoorden telkens opnieuw via een algoritme op basis van je hoofdwachtwoord, gebruikersnaam en sitenaam. Uit veiligheidsoverwegingen gebruik je hiervoor liefst de browserextensie of mobiele app, zodat alles lokaal gebeurt. Omdat nergens iets wordt opgeslagen, is dit systeem veilig, maar je moet bij elke herberekening wel exact dezelfde gegevens ingeven. Automatisch invullen of ondersteuning voor notities ontbreekt helaas.

Browsers

Gebruik je bijna uitsluitend je browser voor allerlei aanmeldingen, dan kun je ook de ingebouwde wachtwoordbeheerfunctie gebruiken. Deze zit in de meeste Chromium-browsers en in Firefox. In Chrome ga je naar Instellingen / Jij en Google / Synchronisatie en Google-services. Schakel de functie in en zorg dat bij Beheren wat je synchroniseert ook Wachtwoorden en toegangssleutels is aangevinkt. Wil je liever niet synchroniseren, dan kun je wachtwoorden ook handmatig exporteren en importeren via Instellingen / Automatisch invullen en wachtwoorden / Google Wachtwoordmanager. Kies daar Instellingen en Wachtwoorden exporteren. Je kunt het opnieuw inladen via Wachtwoorden importeren. Verwijder eventueel het csv-bestand na gebruik. Firefox biedt vergelijkbare opties.

2FA

Zelfs met een degelijke wachtwoordbeheerder blijven wachtwoorden een zwakke schakel: ze zijn te eenvoudig, je vergeet of verliest ze, je geeft ze in op phishing-sites of malware onderschept ze. Daarom is het aangeraden om 2FA, oftewel tweestapsverificatie, te activeren. Daarbij is naast je wachtwoord een extra factor nodig, zoals een pincode, TOTP, sms, pushmelding, biometrie of een beveiligingssleutel. Een handig overzicht van sites en diensten die 2FA ondersteunen, met info over de gebruikte methoden en links naar de instelinstructies, vind je op https://2fawebsites.github.io en op de thematische https://2fa.directory.

Authenticator

Er bestaan meerdere verificatiemethoden voor 2FA, maar vrijwel alle diensten ondersteunen verificatie zowel via sms als via TOTP. Bij TOTP is geen internet of gsm-netwerk nodig, wat het minder kwetsbaar maakt voor onderschepping of sim-swapping. Om zulke codes te genereren heb je een TOTP-authenticator-app nodig. Goede gratis opties zijn Google Authenticator, Microsoft Authenticator (ondersteunt geen wachtwoordbeheer en autofill meer), Aegis Authenticator en Authy. Alle vier ondersteunen TOTP en bieden een back-upfunctie. Wil je je codes exporteren, dan lukt dit het best met Google of Aegis. Deze laatste is ook opensource, maar is enkel beschikbaar voor Android. Authy is veelzijdigst, want bruikbaar op Android, iOS, macOS en Windows.

Herstelcodes

De meeste diensten met 2FA laten je ook herstelcodes gebruiken. Deze bieden een uitweg als je tijdelijk geen toegang hebt tot andere aanmeldopties, bijvoorbeeld bij verlies van je smartphone. Bewaar deze herstelcodes tevens digitaal, zoals in het notitiegedeelte van je favoriete wachtwoordmanager, in een versleutelde VeraCrypt-container of in een versleuteld cloudbestand. Bij Google vind je tot 10 herstelcodes via https://myaccount.google.com/security, bij Back-upcodes. Bij Microsoft is dit beperkt tot één code: ga naar https://account.microsoft.com/security, klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een nieuwe code genereren.

Gehackt?

Het is verstandig om regelmatig te controleren of een van je login-id's al in een online datalek voorkomt. Dit kan via Have I Been Pwned. Hier vul je e-mailadres in en je ziet meteen hoeveel en welke datalekken er zijn. Klik bovenaan op Notify Me voor een gratis melding zodra je adres in een nieuw lek opduikt. Klik op Passwords om te controleren of een wachtwoord reeds voorkomt in een datalek.

In Chrome kun je via chrome://password-manager/checkup?start=true eveneens een wachtwoordcheck uitvoeren. Je ziet ook hoeveel wachtwoorden zwak zijn of worden hergebruikt.

Anti-phishing

Wachtwoorden bieden weinig bescherming tegen phishing-sites, dus zorg ervoor dat je hiertegen zo goed mogelijk beveiligd bent. In je browser, zoals Chrome, ga je naar Instellingen, kies Privacy en beveiliging / Beveiliging en activeer bij voorkeur Geoptimaliseerde beveiliging bij Safe Browsing, of anders Standaardbeveiliging. Daarnaast kun je via DNS phishing-sites al blokkeren voor ze laden. Een optie is het gebruik van de nieuwe Europese publieke DNS4EU-resolvers. Kies hier voor Protective resolution (86.54.11.1 en 86.54.11.201), eventueel aangevuld met kinderbescherming en/of advertentieblokkering. Op de site vind je stap-voor-stap-instructies.

E-mailadres

Veel diensten laten je een e-mailadres opgeven ingeval je je wachtwoord vergeet of je account wordt geblokkeerd. Je ontvangt dan een mail om je identiteit te bevestigen en een herstellink te krijgen. Gebruik hiervoor liefst niet je hoofdadres, want als iemand dat via een datalek bemachtigt, kan die herstelmails onderscheppen en je accounts via wachtwoordherstel overnemen. Je kiest dus beter een apart e-mailadres dat je nergens anders voor gebruikt. Bij Google kun je dit instellen op https://myaccount.google.com/security, bij Herstelmailadres.

Lees ook: Zo meld je phishing in Outlook en Gmail

Browserprofiel

Voor gevoelige accounts zoals online bankieren of je wachtwoordkluis kun je overwegen een apart browserprofiel te gebruiken. Malafide scripts of extensies uit je standaardprofiel worden zo niet geactiveerd. Zo beperk je ook tracering en fingerprinting, en voorkom je dat je per ongeluk ingelogd blijft, aangezien je in dat profiel geen andere sites bezoekt.

In Chrome maak je een nieuw profiel aan via het profielicoon rechtsboven. Kies Chrome-profiel toevoegen. Je kunt inloggen met een Google-account of klikken op Doorgaan zonder account. Kies een zoekmachine, vul een profielnaam in, selecteer een opvallend thema en klik op Klaar.

Aanmeldpogingen

Bij sommige diensten, zoals Google en Microsoft, ontvang je automatisch een e-mail of pushmelding zodra een nieuw apparaat of een nieuwe browser inlogt. Zo kun je snel ingrijpen, bijvoorbeeld door je wachtwoord aan te passen of verdachte sessies uit te loggen. Bij Google ga je naar https://myaccount.google.com/security. Scrol naar Je apparaten en klik op Apparaten beheren. Selecteer een sessie en kies Uitloggen. Bij Microsoft ga je naar https://account.microsoft.com/security en klik je op Mijn aanmeldactiviteiten weergeven.

Beveiligingssleutel

Je kunt een fysieke beveiligingssleutel (zoals de meeste YubiKeys) ook gebruiken om je wachtwoordkluis te openen in combinatie met je hoofdwachtwoord.

Installeer eerst Yubikey Manager en start dit programma. Ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response en klik op Generate voor een geheime sleutel. Vink Require touch aan voor extra veiligheid. Bevestig met Finish.

Open vervolgens je database in KeePassXC en ga naar Database / Databasebeveiliging. Kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen. Selecteer het juiste slot van je ingeplugde beveiligingssleutel en bevestig met OK.

Browserwachtwoorden

Gebruik je meerdere browsers en zoek je het wachtwoord van een specifieke site, wil je alle wachtwoorden exporteren voor import in een andere browser, of is je systeem gecrasht en wil je de wachtwoorden uit je browserprofielen halen? Dan kan het gratis WebBrowserPassView handig van pas komen (let op: je virusscanner kan een foutpositief geven). Pak het zip-bestand uit met het wachtwoord wbpv28821@ en start de portable app. Je krijgt een overzicht van alle gevonden sites en log-ins. Via Bestand / Geselecteerde items opslaan kun je exporteren naar diverse csv-formaten, zoals voor Chrome, KeePass en Firefox.

Toegangssleutels

Een mooie afsluiter lijkt ons een tip rond passkeys, oftewel toegangssleutels. Immers, steeds meer diensten (en wachtwoordmanagers) ondersteunen deze aanmeldmethode waarbij je geen wachtwoord meer hoeft in te voeren. Een passkey is een cryptografisch sleutelpaar: de publieke sleutel wordt bewaard bij de onlinedienst, terwijl de (afgeleide) private sleutel veilig op je toestel blijft, zoals je pc, smartphone of een fysieke beveiligingssleutel zoals een Yubikey.

Zo maak je een toegangssleutel aan bij Google. Ga naar https://g.co/passkeys en meld je aan. Klik twee keer op Toegangssleutel maken. Je toestel stelt nu een methode voor, zoals gezichtsherkenning, vingerafdruk of pincode. Bevestig de koppeling. Vanaf nu kun je je bij Google aanmelden vanaf dit toestel, zonder wachtwoord.