Google bracht in het laatste kwartaal van 2020 de nieuwste Chromecast met Google TV uit, een mediaspeler met afstandsbediening om comfortabel films en series te kunnen kijken op de tv via een vernieuwde gebruikersinterface. We werpen een blik op de mogelijkheden én de concurrentie.

Tip 01: Wat is Google TV?

Het besturingssysteem Android maakt ook als televisieplatform een snelle groei door. Zo is ruim 40 procent van alle smart-tv’s wereldwijd ervan voorzien, onder meer van Philips en Sony. Een nadeel van smart-tv’s is dat ze snel kunnen verouderen als de software niet wordt bijgewerkt, terwijl het beeldscherm vaak nog altijd uitstekend werkt. Helaas is dat wel wat er gebeurt. Heel wat modellen verdwijnen na een paar jaar al in de vergetelheid qua updates. Maar wie niet tevreden is met de softwarecapaciteiten van zijn (verouderde) smart-tv, kan de tv uitbreiden met een losse mediaspeler. Apple TV is een prima optie, maar ook Android is een goede keuze, temeer het merendeel van de mediaspelers al voorzien is van het laatstgenoemde besturingssysteem. We beperken ons hierbij tot officiële hardware, want de goedkope kastjes uit China vallen vaak al snel door de mand (zie kader ‘Goedkoop is duurkoop’). In dit artikel richten we ons op de nieuwe Chromecast met Google TV, maar we laten ook zien wat de concurrentie te bieden heeft. De naam Google TV verwijst overigens naar de vernieuwde en overzichtelijke gebruikersinterface die we ook zullen behandelen, maar die je (nog) niet op andere mediaspelers ziet.

©PXimport

Goedkoop is duurkoop

©PXimport

Tip 02: Chromecast 4

Als je bekend bent met de Chromecast-sticks zoals de Ultra en zijn voorgangers, weet je dat je ze rechtstreeks in een vrije hdmi-poort van je tv kunt steken. Stroom krijgt het apparaatje via een micro-usb-poort. De voeding kun je in de meeste gevallen handig aftappen vanaf een vrije usb-poort op de tv. Nadat je de Chromecast 4, de Chromecast met Google TV, hebt ingesteld via de Google Home-app op je smartphone of tablet, kun je vanaf diezelfde apparaten met apps als YouTube, Netflix en Plex content streamen (of eigenlijk casten) naar de tv of je scherm van je smartphone of tablet delen. Je moet wel altijd je smartphone of tablet bij de hand hebben en de bediening gaat niet altijd even snel of makkelijk. In theorie moet je dankzij HDMI-CEC de afstandsbediening van de tv kunnen gebruiken om bijvoorbeeld een filmpje te pauzeren, maar in de praktijk werkt dat niet altijd even goed. Bovendien zijn afspelen en pauzeren de enige ondersteunde commando’s voor HDMI-CEC. De vernieuwde Chromecast met Google TV werkt als geheel zelfstandige mediaspeler en kun je bedienen via de bijgeleverde afstandsbediening. Ook zijn de originele functies, casten en schermdeling, nog steeds mogelijk. Het apparaatje is verkrijgbaar via Bol.com voor zo’n 90 euro.

©PXimport

Tip 03: Concurrentie

Concurrentie voor de nieuwste Chromecast is er zeker. De populairste zijn de Nvidia Shield TV en de duurdere Pro-versie. Deze verschenen in 2015 voor het eerst en werden zowel in 2017 als 2019 vernieuwd. Als de trend doorzet, zal er dit jaar een vierde versie verschijnen. De Shield TV en de Pro-versie daarvan zijn luxer, robuuster, sneller en veelzijdiger, maar ook een stuk duurder dan Googles Chromecast (zie kader ‘Nvidia Shield TV (Pro)’). Een andere optie is de Nokia Streaming Box 8000 (ongeveer 110 euro) die door het Oostenrijkse StreamView wordt gemaakt, het bedrijf dat ook televisies onder de Nokia-merknaam uitbrengt. De voornaamste meerwaarde van dit apparaatje is het aantal extra aansluitingen, zoals een netwerkpoort, optische uitgang en een usb3.0-poort. Voor het streamen via diensten als Netflix, Disney+, NLZiet, Videoland of Amazon Prime doen al deze de mediaspelers eigenlijk niet voor elkaar onder. Gaat het je vooral om extra aansluitingen, dan kun je dat met extra accessoires ook bij de Chromecast met Google TV voor elkaar krijgen, dankzij de flexibiliteit van usb-c. Al moet je dan natuurlijk wel de totaalprijs in het oog houden voor een eerlijke vergelijking.

©PXimport

Nvidia Shield TV (Pro)

©PXimport

Tip 04: Extra aansluitingen

De Chromecast met Google TV heeft alleen een usb-c-aansluiting, en die is in principe bedoeld voor de bijgeleverde voedingsadapter. Maar het is mogelijk om via diezelfde usb-c-poort het aantal aansluitingen uit te breiden. Zo bestaat er een officiële voedingsadapter met ingebouwde netwerkpoort, zodat je een netwerkkabel aan kunt sluiten. Een vaste netwerkaansluiting is nuttig als je een wat problematische wifi-dekking in huis hebt, maar het blijkt ook in andere gevallen de snelheid en stabiliteit te verbeteren. Het zorgt ook voor minder vertraging, bijvoorbeeld als je games met Steam Link wilt streamen. Die bewuste ethernetadapter is wel wat lastig verkrijgbaar. Je kunt ook je geluk beproeven met de een van de vele multipoort-hubs voor usb-c. Afhankelijk van het model bieden ze bijvoorbeeld een netwerkpoort, microSD-slot voor extra opslag en usb-poorten om apparaten als een toetsenbord, camera of muis aan te sluiten. Let op dat de hub een usb-c-poort voor stroomvoorziening (pd of Power Delivery genoemd) heeft, want de Chromecast moet nog steeds van stroom worden voorzien. Niet alle usb-c-hubs werken even goed met de Chromecast.

©PXimport

Tip 05: In gebruik nemen

De nieuwe Chromecast is wat forser dan zijn voorgangers, maar kun je evengoed direct in een vrije hdmi-poort van de tv steken. Na het opstarten kiezen we met de afstandsbediening de Nederlandse taal en kunnen we met de Home-app op de smartphone door de QR-code te scannen de installatie versneld doorlopen. Dit omvat onder meer de keuze voor een wifi-netwerk om mee te verbinden, het instellen van diensten als Netflix, Disney+ en YouTube, en de keuze voor een sfeerstand, die bepaalt wat er wordt getoond als je het apparaat niet gebruikt. Daarna krijgt de mediaspeler een systeemupdate en worden de nodige apps geïnstalleerd, op basis van je keuzes. Voor sommige streamingdiensten moet je nog wat apparaten koppelen of erop inloggen, maar dat merk je als je de bewuste apps opstart.

©PXimport

Tip 06: Google TV

Google TV is een eenvoudige en toegankelijke gebruikersinterface. Op het thuisscherm (Home) zie je aanbevelingen voor films en series die bij de gekozen diensten te zien zijn. Die ondersteuning is breed: onder meer voor YouTube, Netflix, Prime Video, Disney+, NLZiet, Ziggo Go, Videoland, Spotify en Google Play verschijnen aanbevelingen. Ook kun je op dit thuisscherm zien wat je aan het kijken bent.

Via de geïntegreerde zoekfunctionaliteit kun je direct bepaalde films of series opzoeken. Dat gaat meestal het gemakkelijkst via de ingebouwde Google Assistent, door het knopje op de afstandsbediening ingedrukt te houden en een opdracht te geven. Helaas gaat dat in de Engelste taal nog altijd veelal beter dan in het Nederlands. De resultaten tonen ook meteen via welke streamingdiensten de film of serie beschikbaar is. Tot slot kun je interessante titels aan je bibliotheek toevoegen om later te kunnen bekijken. Een minpuntje is wel dat Disney+ niet werd meegenomen in de zoekresultaten, ook al was dit wel als dienst ingesteld. Google dringt in ieder geval geen materiaal uit haar eigen (betaalde) catalogus op.

©PXimport

Tip 07: Extra apps

Uiteraard kun je de meerwaarde van de Chromecast met Google TV vergroten door andere apps te installeren vanuit de Google Play Store. Zo kun je met apps als Kodi of Plex de Chromecast als lokale mediaspeler gebruiken (zie kader ‘Lokale media afspelen’).

Heb je een game-pc met Steam-bibliotheek, dan kun je je games streamen via het netwerk door de Steam Link-app te installeren. Dat laatste gaat meestal een stuk stabieler als zowel de pc als Chromecast een vaste netwerkverbinding heeft. Over het algemeen zul je voor games natuurlijk ook een controller nodig hebben, bijvoorbeeld een model die je via bluetooth kunt koppelen.

Blader je door de Google Play Store, dan vind je ook talloze andere geschikte apps. De apps die Android TV niet officieel ondersteunt, vind je niet direct via de zoekfunctie, maar kun je via een omweg – door ze te sideloaden – vaak alsnog met succes installeren en gebruiken.

©PXimport

Lokale media afspelen

©PXimport

Tip 08: Afstandsbediening

De afstandsbediening van de Chromecast met Google TV maakt een wat goedkope indruk en heeft relatief weinig knoppen. Toch voelt dit nergens echt beperkend, mede dankzij de grote ronde knop multifunctionele knop. Eventueel kun je de functies van de toetsen op de afstandsbediening veranderen. De volumeknoppen aan de zijkant kun je bijvoorbeeld voor iets anders gebruiken als je het volume toch al op een andere manier regelt. Maar ook de knoppen die je wel gebruikt, kun je extra functies geven door een actie voor een dubbelklik of het lang ingedrukt houden te configureren. Er zijn verschillende apps waarmee je dit kunt instellen. Wij gebruikten met succes Button Mapper, in ons geval om een van de toetsen in te zetten voor het maken van schermafbeeldingen van de gebruikersinterface. Je kunt natuurlijk ook apps laten starten via bepaalde knoppen, zoals Disney+. Ook het veranderen van de functie van bijvoorbeeld de YouTube- of Netflix-knop is mogelijk. Voor de installatie van Button Mapper zijn een paar extra handelingen nodig, zoals het aanpassen van de toegankelijkheidsopties, maar dat lukt allemaal met de afstandsbediening.

©PXimport

Tip 09: Bestanden uitwisselen

Om bestanden uit te wisselen tussen de Chromecast met Google TV en je netwerk bijvoorbeeld, blijkt X-plore File Manager erg praktisch. Ook deze app is goed te bedienen met de afstandsbediening. Om het wat makkelijker te maken, kun je bijvoorbeeld Google Drive als bron of bestemming gebruiken, zodat je aan die kant geen ingewikkelde wachtwoorden hoeft in te voeren. Heb je een multipoort-hub dan kun je de opslag uitbreiden met extra lokale opslag, en ook dan komt bestandsbeheer goed van pas. De Chromecast zelf heeft met 4 GB maar beperkt de ruimte, al vormt het apparaat daarop geen uitzondering als we naar andere mediaspelers kijken. De Nvidia Shield TV heeft bijvoorbeeld 8 GB aan opslag, al kun je hier wel een microSD-kaartje bijplaatsen.

©CIDimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.