Het kopen van een koptelefoon is lastiger dan je denkt. Je hebt tegenwoordig zoveel verschillende opties, dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Welke moet je hebben? We leggen uit wat er bij de aanschaf van een koptelefoon komt kijken.

Tip 1: Functie 

Een bezoekje aan een winkel met een groot assortiment koptelefoons levert vaak meer vragen dan antwoorden op. Hoe kun je kiezen uit tientallen verschillende koptelefoons, die ook nog eens sterk in prijs variëren? De goedkoopste koptelefoon kost je een paar euro, de duurste modellen zijn gauw een paar honderd euro. Voordat je een koptelefoon kunt uitzoeken, is het handig om te weten wat de functie van de koptelefoon is. Gebruik je de koptelefoon uitsluitend in huis bij je hifi-set, dan sta je voor andere keuzes dan wanneer je een koptelefoon zoekt voor je smartphone. 

Ga je voor de beste geluidskwaliteit en wil je geen honderden euro's uitgeven, dan is een koptelefoon met draad in de meeste gevallen nog altijd de beste optie. Wil je flexibeler zijn, dan kun je op zoek naar een draadloze koptelefoon. Voor muzikanten of reizigers zijn zaken als geluidsisolatie en robuustheid belangrijk, en als je wilt genieten van diepe bassen op je koptelefoon, moet je wellicht op zoek naar een koptelefoon met meer dan één driver.

©PXimport

Tip 2: Modellen 

Je kunt koptelefoons in twee soorten onderscheiden: grote koptelefoons die je over je oren zet en die via een vaste constructie aan elkaar zijn verbonden, en kleine oordopjes die je in of tegen je gehoorgang duwt. Bij de laatste variant zijn de dopjes in de meeste gevallen niet met elkaar verbonden, maar worden ze via twee individuele kabeltjes aangestuurd. Een bekend voorbeeld zijn de oordopjes die bij de iPhone of Android-smartphone worden meegeleverd.

Het voordeel van dit soort oordopjes is dat ze al vanaf een paar euro zijn te verkrijgen, het nadeel is vaak dat de klank - en dan vooral bassen - niet zo goed worden weergegeven. Een andere vorm van oordopjes zijn zogenoemde in-ear-dopjes. Dit zijn vaak plastic dopjes die je daadwerkelijk in je gehoorgang duwt. Bij aanschaf van een in-ear-koptelefoon krijg je vaak meerdere dopjes die allemaal een andere pasvorm hebben en soms ook van een ander materiaal is gemaakt. De klank van in-ear-koptelefoons is vaak beter doordat de dopjes in je gehoorgang schuiven.

In-ear-dopjes voor muzikanten 

Tip 3: Open of gesloten 

Als je kiest voor een grote koptelefoon - ook wel over-ear of on-ear genoemd - dan heb je keuze uit meerdere varianten. Als eerste is er de zogenaamde circumaurale koptelefoon. Dit zijn koptelefoons die je oren geheel afsluiten doordat de schelpen over je gehele oor zitten. Een andere variant is de supra-aurale koptelefoon. Dit zijn geen schelpen die om je oor zitten, maar pads die tegen je oren aandrukken. Dit type is iets lichter dan de over-ears en zitten vaak iets beter, maar er komt wel meer geluid van buitenaf in je oor terecht.

Daarnaast kunnen grote koptelefoons open, gesloten of halfopen zijn. Bij een gesloten koptelefoon zijn de achterkanten van de schelpen dicht, waardoor er veel minder geluid van buitenaf in je oor lekt. Het voordeel van een gesloten koptelefoon is dat je het gevoel hebt dat het geluid uit je hoofd komt. Bij een open koptelefoon zijn de achterkanten van de schelpen open, waardoor je als luisteraar meer het gevoel krijgt naar echte luidsprekers te luisteren. Halfopen koptelefoons bestaan ook, maar de precieze definitie daarvan is een beetje vaag. Meestal noemen fabrikanten een koptelefoon halfopen als het model ergens tussen een open en gesloten variant valt.

©PXimport

Tip 4: Isolatie 

Geluidsisolatie is voor muzikanten en dj's een belangrijk thema. Op het podium kan het geluid zeer hard zijn en als je een in-ear of on-ear koptelefoon gebruikt, wil je zoveel mogelijk geluid van buitenaf dempen. Hoeveel geluid gedempt wordt, wordt met decibel (dB) aangegeven. Normaal gesproken kunnen in-ear koptelefoons tot zo'n 15 tot 25 decibel geluid reduceren, maar sommige fabrikanten gaan hier overheen. Als je een koptelefoon met veel geluidsisolatie gebruikt, is het niet aan te raden deze te gebruiken in het verkeer. Een hoog volume in combinatie met een grote geluidsisolatie kan ervoor zorgen dat je het getoeter van auto's niet meer hoort.

Een andere eigenschap is ruisonderdrukking (ook wel noise cancellation genoemd). Dit is iets anders dan geluidsisolatie en vind je meestal in de duurdere koptelefoons. Oorspronkelijk werd ruisonderdrukking bedacht om een betere communicatie tussen piloten en de verkeersleiding te garanderen. Een microfoontje in de koptelefoon neemt het achtergrondgeluid in de schelp op, spiegelt deze opname vervolgens en voegt deze gespiegelde opname weer aan het originele signaal toe. Zodoende is de communicatie beter te verstaan. Dit betreft echter een actieve ingreep in het audiosignaal en zorgt er voor dat de audio kan vervormen. Voor communicatiedoeleinden niet erg, voor muziek minder geschikt.

Tip 5: Aansluiting 

Verreweg de meeste koptelefoons hebben een analoge audio-aansluiting die meestal wordt aangeduid als jack- of klink-plug. Er zijn meerdere formaten jack-kabels, maar in bijna alle gevallen wordt een 3,5mm-versie gebruikt. Op audioapparatuur voor in je huiskamer zit vrijwel altijd een 6,3mm-aansluiting, op draagbare apparatuur zoals smartphones zit een 3,5mm-uitvoering. Oordopjes hebben altijd een 3,5mm-plug, grote koptelefoons kunnen zowel een 3,5mm- als een 6,3mm-plug hebben. In het eerste geval moet je een adapter op de koptelefoon aansluiten. Denk hierbij wel om dat je een stereo-adapter aanschaft. Je herkent deze adapter aan de twee zwarte streepjes op de plug. Als een adapter maar één zwarte streep heeft, is het in de meeste gevallen een mono-plug. Dit resulteert dan in mono-geluid op je koptelefoon. Mensen die doof aan één oor zijn, kunnen op hun smartphone of tablet het geluid in mono laten afspelen. De linker- en rechterkant worden samengevoegd en zodoende hoor je alles op je ene goede oor. Op een iOS-apparaat vind je dit bij Instellingen / Algemeen / Toegankelijkheid / Horen / Monogeluid.

Op de meeste Android-apparaten vind je dit bij Instellingen / Toegankelijkheid / Monogeluid. Heb je een koptelefoon met alleen een 6,3mm-plug en wil je dit met een smartphone gebruiken, dan moet je een adapter kopen. Deze adapters zijn veel zeldzamer en hiervoor moet je naar de elektronicaspeciaalzaak of -webwinkel. Als je een verlengkabel voor je koptelefoon wilt kopen, moet je ook een stereo-kabel hebben.

Veel nieuwe smartphones (voornamelijk in het duurdere segment) hebben een dergelijke audiopoort laten vallen. Op deze smartphones kan je alleen met draadloze koptelefoons in de weer.

Goud

Vliegtuig

Tip 6: Draadloos 

Je kunt natuurlijk ook voor een draadloze oplossing kiezen. Over het algemeen zijn deze wel wat duurder dan koptelefoons met een kabel. Een draadloze koptelefoon functioneert meestal via bluetooth. De meeste nieuwe modellen verbind je rechtstreeks met je smartphone, tablet of hifi-versterker, bij sommige oudere modellen wordt een bluetooth-zender meegeleverd die je aan je audioapparatuur kunt hangen. Een bluetooth-koptelefoon moet wel af en toe opgeladen worden, vaak levert de fabrikant een adapter of een usb-kabel mee. Het is belangrijk om te weten hoelang de batterij van een draadloze koptelefoon meegaat, als dit slechts een paar uur is, heb je er bij mobiel gebruik niet zoveel aan. In veel gevallen kun je een draadloze koptelefoon ook als bekabelde koptelefoon gebruiken, mocht de batterij leeg raken.

©PXimport

Tip 7: Specificaties 

Bij de keuze van een koptelefoon moet je je uiteraard laten leiden door de klank van de koptelefoon. En voor de aanschaf moet je een paar modellen testen in de winkel, je kunt namelijk uit de specificaties vaak niet herleiden welke koptelefoon goed klinkt en welke niet. Enige aanknopingspunten zijn er wel, zo kun je kijken welk frequentiebereik door de koptelefoon wordt afgedekt. Een professionele koptelefoon geeft geluid tussen 10 à 20 hertz tot en met 20 kilohertz (kHz) weer. Frequenties hierbuiten hebben sowieso geen zin, aangezien mensen frequenties boven 20 kHz toch niet kunnen horen. Ter vergelijking: katten horen frequenties tot wel 80 kHz en sommige vleermuizen kunnen frequenties van 200 kHz horen.

Verder is het design van de luidspreker in de koptelefoon van belang: we hebben het hier dan over de driver, vergelijk dit met een normale luidspreker. Als je koptelefoon twee drivers heeft, betekent dit dat de verschillende drivers beide een eigen functie hebben: één voor lage frequenties en één voor hoge frequenties. Potentieel genereert dit een betere klank, maar dit is geen garantie. Het hangt natuurlijk veel meer af van de kwaliteit van de drivers.

Tip 8: Volumebegrenzing 

Uiteraard is het belangrijk dat je niet te lang op hoog volume naar muziek luistert. Je smartphone of tablet probeert je hierbij te helpen door bijvoorbeeld met kleurcodes aan te geven of het volumeniveau te hoog is. Zodra je een koptelefoon op bijvoorbeeld een iPhone aansluit en je op de volumeknoppen aan de zijkant drukt, dan verschijnt het volumeniveau op het scherm.

De blokjes eronder geven aan of je je oren niet beschadigt. Vrijwel alle moderne smartphones hebben ook een instelling waarmee je het maximale volumeniveau kunt bijstellen. Op je iPhone vind je dit onder Instellingen / Muziek / Volumebegrenzing. Als je de schuif achter Max. Volume aanpast, zal je iPhone nooit boven dit volumeniveau uitkomen. Je kunt ook de optie EU-volumebegrenzing aanzetten, dit is een aanbevolen niveau van de Europese Unie. In Android vind je deze optie in het instellingenmenu bij Instellingen / Geluid / Volumes.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.

Steeds meer airfryers hebben twee manden. Handig, want je bakt hele gerechten in één apparaat – die ook nog eens tegelijkertijd klaar zijn. Ninja heeft in het assortiment onder meer de Foodi Dual Zone-airfryer, die met 7,6 liter inhoud en zes verschillende opties een ideaal keukenhulpje zou kunnen zijn. ID.nl testte hem uitvoerig.

Functies en mogelijkheden

Ninja heeft meerdere modellen airfryers in het assortiment. Eerder bespraken we al de Ninja Double Stack, een zeer uitgebreid model om tot vier verschillende maaltijdcomponenten te bereiden. Lees de review voor uitgebreide informatie. Een nadeel van de Double Stack was het enorme formaat. De Ninja Foodi Dual Zone 7,6 liter-airfryer is bescheidener van formaat en gewicht, maar geldt dat ook voor de mogelijkheden en het resultaat?

Zo werkt deze airfryer

Deze airfryer van Ninja is voorzien van twee naast elkaar geplaatste bakken, waarin onderin twee uitneembare Crisp-platen op kleine pootjes zitten om de hete lucht door de mand te laten circuleren. In het binnenwerk zitten boven de mandjes de twee hitte-elementen. Dat is dus een andere constructie dan het eerder besproken model, de Dual Stack. Daarbij zaten de mandjes boven elkaar, met de warmte die via een element aan de achterzijde kwam.

Doordat de warmte bij de Foodi van boven komt, wordt het eten egaal gaar en krokant, iets wat bij het andere model ook wel lukte, maar waarvoor je heel vaak de inhoud van het mandje moest schudden. In deze Ninja is schudden ook relevant, maar minder vaak nodig, zo wijst de praktijk uit.

Zes functies: wat zijn de verschillen?

De airfryer heeft zes functies, die in de basis vooral van elkaar verschillen door de mogelijkheden rondom temperatuur. Zo kan de standaardfunctie Air Fry een temperatuur aan tussen de 150 en 210 graden, en is dat bij Max Crisp beperkt tot 240 graden, waarbij je de baktijd zelf wel kunt aanpassen.

Verder zitten er knoppen op voor Roast, Bake, Reheat en Dry. Elke functie is bedoeld voor een andere bereiding, al gebruik je de standaardfunctie Air Fry waarschijnlijk het meest omdat die prima voldoet voor uiteenlopende gerechten.

Instructies en handleidingen

De Foodi wordt geleverd met een instructieboekje, een uitgebreide handleiding en wat voorbeeldrecepten om te maken. Deze zijn bedoeld ter inspiratie, maar er zijn online voldoende andere voorbeelden om de startende gebruiker op weg te helpen. Het enige recept dat ik uit het boekje heb geprobeerd (de chocoladebrownies) is helaas jammerlijk mislukt, maar zoals je verderop leest, was dat niet representatief voor de gehele ervaring.

©Saskia van Weert

Vermogen en afmetingen

Het vermogen bedraagt 2400 watt bij gebruik van één mand, 1200 bij gebruik van twee, en het apparaat weegt 8,2 kilo. Qua formaat is hij vergelijkbaar met andere dubbele airfryers: 31,5 centimeter hoog, 38 cm breed en 26,5 cm diep. Je moet hem ergens neerzetten waar je aan alle kanten 15 centimeter vrij hebt, zodat de Foodi zijn warmte goed kwijt kan. Binnen het segment van airfryers zijn het gangbare afmetingen, maar het blijven forse apparaten waar je echt plek voor moet hebben op het aanrecht.

Mogelijkheden voor het gebruik

Er zijn verschillende mogelijkheden voor het gebruik. Zo kun je één of beide mandjes tegelijk gebruiken – los van elkaar met verschillende temperatuur en tijd, of identiek aan elkaar via de Match-functie. Met de Sync-functie zorgt de airfryer ervoor dat beide mandjes tegelijk klaar zijn met bakken. In de praktijk betekent dit dat het gerecht met de kortste bereidingstijd als tweede van start gaat, terwijl het andere mandje al even bezig is.

Bedieningsgemak

De eerder besproken Ninja-airfryer bediende je deels met een draaiknop. Dit model bedien je met tiptoetsen. Er zit bovendien een aan-uitknop op, wat ik erg prettig vond, want die ontbrak op al mijn eerdere Philips-airfryers. Je selecteert welk mandje je wilt instellen, drukt op de knop van de gewenste functie en stelt met de tiptoetsen de temperatuur en de tijd in – en eventueel de Match- of Sync-optie. Met een druk op Start-Stop begint het apparaat te werken.

©Saskia van Weert

De bediening is gebruiksvriendelijk, maar vraagt wel wat gewenning. Zo is het tijdens de testperiode meerdere keren gebeurd dat ik beide mandjes liet opwarmen voor een gerecht en daarna maar één van beide aanzette voor het feitelijke bakwerk. Ook heb ik wat lopen stoeien met het tussentijds uitzetten van een mandje, als de inhoud eerder klaar is dan gedacht. Je kiest hiervoor eerst de betreffende mand en moet wachten tot de instellingen ervan in het display komen staan, tot je hem kunt uitschakelen. Een aantal keren ging dat niet goed en gingen beide mandjes uit.

Bij gebruik van beide mandjes kun je tussentijds de tijd of temperatuur ook aanpassen, op een soortgelijke manier. Daar zit iets van wachttijd op, wat onlogisch aanvoelt. Tussentijds een andere functie kiezen, bijvoorbeeld van Air Fry overschakelen naar Max Crisp, kan niet. Dan moet je het bakproces stoppen en handmatig de andere optie kiezen. Dat is even wennen.

Het bakresultaat

De afgelopen weken zijn er hier in huis ontzettend veel gerechten klaargemaakt in de airfryer. Hierbij heeft het apparaat zich een alleskunner betoond. Of het nu een kroket was, een zak friet, verse zalm op de huid, een vleesvervanger krokant bakken, broodjes oppiepen of het dagelijkse worstenbroodje van het kind des huizes: het ging prima. Zeker door wat te spelen met de instellingen was het resultaat zeer goed te noemen. Daarbij is de functie Max Crisp het vermelden waard: zeker snacks uit de diepvries, zoals loempia's of fish cakes, worden lekker krokant door de extra hoge temperatuur.

©Saskia van Weert

De brownies uit het receptenboekje waren geen succes. De mix moest onder in de mand worden gegoten, zonder Crisp-plaat. Ondanks verlenging van de baktijd bleef de mix ongaar – waarschijnlijk omdat de hete lucht van boven komt en de onderzijde van de brownies niet goed genoeg werd verhit.

Schoonmaken

Na gebruik moeten de mandjes en platen worden schoongemaakt. Dat gaat prima onder de kraan in een sopje, en de vaatwasser doorstaan ze ook goed. De ervaring met airfryers leert dat er uiteindelijk toch vaak ingebrand vet op de platen opduikt. Het is goed dat in de gaten te houden en de Crisp-platen periodiek met een ovenreiniger te lijf te gaan. Een oude tandenborstel komt dan goed van pas.

Zijn er geen minpunten?

Hoewel de bediening en het resultaat echt dik in orde zijn, kent deze airfryer van Ninja een paar minpuntjes. Zo klinkt er bij elke start, stop, pauze en herstart een nogal luide piep, die echt te hard is om in een gehorig huis 's nachts nog wat te bereiden. De buitenzijde is gevoelig voor vetvlekken en vingerafdrukken, dus als je een schoon uiterlijk belangrijk vindt, moet er vaak een doekje overheen.

De Crisp-platen zitten nogal stevig in de mand geklemd, waardoor ik me bezeerde bij het verwijderen ervan om alles schoon te maken. Door de openingen van de plaatjes kan er ook eten onder vallen, dus zorg dat je hem met een siliconen tang even oplift bij het serveren – om ook bijvoorbeeld broccoli-roosjes of dunne frietjes onder de plaat vandaan te halen.

©Saskia van Weert

Conclusie: Ninja airfryer kopen?

De Ninja Foodi Dual Zone-airfryer is een veelzijdige airfryer met handige functies voor wie graag efficiënt kookt. De mogelijkheid om twee mandjes tegelijk te gebruiken – al dan niet met verschillende instellingen – werkt goed en levert in veel gevallen een mooi bakresultaat op. Snacks, vis, vleesvervangers en zelfs broodjes komen er prima uit.

De bediening is over het algemeen gebruiksvriendelijk, al vraagt het apparaat soms wat aandacht, vooral bij het tussentijds aanpassen van instellingen. Ook het schoonmaken is eenvoudig, al kunnen de Crisp-platen wat lastig loskomen.

Al met al is dit een degelijke airfryer die goed presteert, zeker als je regelmatig meerdere onderdelen van een maaltijd tegelijk wilt klaarmaken. Houd wel rekening met het formaat, het geluidssignaal en een paar praktische aandachtspunten tijdens gebruik.