Ziggo hoeft klantgegevens illegale downloaders niet met filmdistributeur te delen
Internetprovider Ziggo hoeft de namen en adressen van illegale downloaders niet aan Dutch Filmworks te overhandigen. De filmdistributeur hoopte deze naw-gegevens af te dwingen aan de hand van gemonitorde ip-adressen, maar een uitspraak van de Hoge Raad steekt hier nu een stokje voor.
Dutch Filmworks probeert illegale downloaders van zijn films al langer op te sporen, om vervolgens een downloadboete te kunnen sturen. Men is ook al behoorlijk dichtbij. In 2017 oordeelde de Autoriteit Persoonsgegevens dat Dutch Filmworks de ip-adressen van torrentdownloaders mocht verzamelen. Zo achterhaalde men begin 2018 voor dit doeleinde in totaal 377 ip-adressen.
Aan die ip-adressen heeft de filmdistributeur op zichzelf niet zoveel. Maar internetproviders kunnen deze informatie koppelen aan de adresgegevens van hun klanten. Zo is in theorie toch de persoon achter de download te achterhalen. Bij deze laatste stap stuit men echter op verzet, omdat in dit geval Ziggo de gegevens niet wil afstaan in het kader van privacy-bescherming.
De filmdistributeur hoopte de gegevensoverdracht alsnog juridisch af te dwingen, maar verloor begin 2019 al een rechtszaak rond deze kwestie. Men ging in hoger beroep, en nu stelt ook de Hoge Raad Ziggo in het gelijk. Het gevolg is dat je nog steeds geen risico op een downloadboete loopt, wanneer je een film van Dutch Filmworks illegaal zou downloaden.
Hoogte van boete te onduidelijk
Meerdere argumenten spelen hierbij een rol. Zo blijft Dutch Filmworks vaag over het precieze bedrag dat men bij torrent-downloaders in rekening wil brengen. Verschillende bedragen hebben door de jaren heen de revue gepasseerd, van 150 euro tot 'enkele honderden euro's'. Volgens de Hoge Raad moet dit nauwkeuriger worden vastgesteld.
Daarnaast staat de hoogte van de boete mogelijk niet in verhouding tot de werkelijke misgelopen inkomsten die Dutch Filmworks zou lijden, doordat downloaders niet voor het kijken van de film betalen. Ziggo droeg aan dat films van deze partij voor minder dan 3 euro te streamen zijn. En een dvd'tje kost hooguit 14 euro.
Wie is de downloader?
Verder is het nog zo dat een ip-adres alléén niet genoeg is om de daadwerkelijke downloader aan te wijzen. Binnen een gezin met één pc kunnen meerdere mensen immers van hetzelfde ip-adres gebruikmaken en het is ook vrij eenvoudig om een ander ip-adres aan te nemen, bijvoorbeeld door een vpn in te schakelen.
Dus blijft de vraag aan wie de eventuele boete nu precies gericht is, wat alsnog een hoop juridisch gesteggel kan opleveren. Door de uitspraak van de Hoge Raad is ook dit scenario voorlopig in elk geval van de baan.