Hoge verversingssnelheid op smartphoneschermen: onmisbaar?
In navolging van Razer en later OnePlus lijkt een hoge verversingssnelheid van het beeldscherm de nieuwste trend op smartphonegebied. Steeds meer fabrikanten, waaronder Samsung en Google beginnen deze trend ook te volgen. Standaard was de verversingssnelheid altijd 60 hertz, maar er zijn nu smartphones met 90, 120 of zelfs 144 hertz. De vraag is echter, heb je er wat aan?
Het is de recente trommel waar de marketingafdelingen van smartphonefabrikanten op slaan: schermen met hoge verversingssnelheid. Het levert vloeiender lopend beeld op, waarmee er geen bewegingsonscherpte optreedt en de opgeschroefde verversingssnelheid dus de beeldkwaliteit ten goede komt. Ook heb je het idee dat de smartphone sneller werkt. Het is geen trend die exclusief is aan smartphones. Hoe vloeiender het beeld loopt, hoe beter de ervaring. PC-gamers proberen met krachtige systemen de frames-per-second (FPS) zo hoog mogelijk te krijgen, luxe televisies worden uitgerust met hogere verversingssnelheden zodat vooral sport en actiefilms beter tot hun recht komen en er zijn zelfs enkele films opgenomen met speciale camera’s die meer beelden per seconde opnemen: HFR, oftewel High Frame Rate. The Hobbit is bijvoorbeeld opgenomen met HFR, waarbij 48 frames per seconde worden getoond in plaats van de gebruikelijke 24.
Hertz, FPS of HFR: het doel is hetzelfde. Vloeiender lopend beeld zorgt voor een betere ervaring.
Overgeslagen
Het is dus niet gek dat ook smartphone-fabrikanten voor schermpanelen gaan kiezen die ook vloeiender lopend beeld kunnen verzorgen, dankzij een hogere verversingssnelheid (hertz). Gamemerk Razer was eind 2017 de eerste die een schermpaneel met hoge verversingssnelheid in een smartphone plaatste. Rond dezelfde periode verscheen overigens ook de iPad Pro, de tablet van Apple beschikt eveneens over een 120 hertz-scherm. Daarvoor waren smartphones (en tablets) altijd uitgerust met een 60 hertz-beeldscherm.
Het is niet verwonderlijk dat Razer koos voor een schermpaneel met een hoge verversingsnelheid. De smartphone was gericht op gamers, een doelgroep die warm draait voor de beste prestaties en soepel lopend beeld. De eerste Razer Phone kreeg een 120 hertz LCD-scherm. Ondanks dat de smartphone geen onuitwisbare indruk wist te maken en tevens geen verkoopsucces werd - na de Razer Phone 2 uit 2018 bleef het stil rondom Razer smartphones - maakte het scherm destijds wel indruk op me. Bij algemeen gebruik, zoals scrollen en bladeren loopt alles merkbaar vloeiender.
In 2019 volgde OnePlus, een merk dat ook graag gamers wil aanspreken, een smartphone met hogere hertzfrequentie uit. de OnePlus 7 Pro beschikte over een 90 hertz amoled-scherm, evenals de OnePlus 7T en OnePlus 7T Pro die een paar maanden later uitgebracht werden. Onlangs verscheen ook de Samsung Galaxy S20-serie, die eveneens beschikken over 120hz-schermen. Dat Samsung volgt is niet verwonderlijk, de fabrikant is namelijk ook leverancier van (onder andere) de schermpanelen van OnePlus.
Doorgeslagen
Maar zoals wel vaker het geval is bij smartphones, proberen fabrikanten elkaar op specificatie-gebied af te troeven. Dit wordt vooral aangejaagd door Chinese prijsvechters, die graag op papier hetzelfde willen bieden (hoeveelheid camera’s, hoge resolutie en nu ook hoge refresh rate), maar vaak kwalitatief vaak net even wat minder scoren.
Het mag wel duidelijk zijn, de verversingssnelheid moet de nieuwe hype op smartphone-gebied worden en marketingafdelingen van smartphonefabrikanten zijn al druk bezig met het bewieroken van hun vloeiend lopende beeldschermen. De eerste smartphones met een verversingssnelheid van 144hz gaan nog dit jaar op de markt verschijnen.
Meerwaarde hoge verversingssnelheid?
Een vloeiend lopend scherm heeft wel degelijk meerwaarde, het geeft de indruk dat de smartphone een stuk sneller werkt. Animaties lopen vloeiender, evenals scrollen en bladeren. Wanneer games gebruikmaken van de hogere verversingssnelheid valt dit vooral positief op. Of 90 en 120 hertz zich onmisbaar hebben gemaakt, dat valt echter nog te bezien.
Er zijn namelijk ook flinke nadelen aan de hogere verversingsnelheid, met name in de accuduur. De Pixel 4 en OnePlus-smartphones van 2019 die ik te testten kreeg hadden een teleurstellende accuduur, waarbij de Pixel 4 met z’n nieuwe en onversleten accu niet eens een volle dag op een opgeladen batterij mee ging. Ook bij de OnePlus-toestellen schroefde ik in de instellingen de verversingssnelheid omlaag naar 60 hertz. Een (basale) degelijke accuduur was me meer waard dan een vloeiender lopend beeldscherm. Hierdoor heeft de verversingssnelheid mij nog niet van zijn noodzaak weten te overtuigen en krijg ik het gimmick-gevoel nog niet van me af geschud.
Bedenk ook dat een zwaardere accubelasting niet alleen zorgt dat de accu minder lang mee gaat, maar ook sneller zal slijten. Dus ook voor de levensduur van de smartphone in het algemeen, komt de hogere verversingssnelheid met een prijs.
Bovendien zullen hoge verversingssnelheden voor video’s geen zichtbaar verschil maken, en ook zijn de meeste (game-)apps niet geoptimaliseerd voor 60 hertz of meer. De techniek lijkt dus eigenlijk nog een beetje in de kinderschoenen te staan.
Overtuiging ontbreekt vooralsnog
Ondanks dat de vloeiender lopende beeldschermen een nieuw instrument zijn dat smartphone-marketingafdelingen graag bespelen, lijkt de markt (naast mij) nog niet overtuigd van de noodzaak. De eerste verkoopcijfers van de Galaxy S20-reeks lijken tegen te vallen, hoewel de oorzaak hier vooral gezocht lijkt te worden in de uitbraak van het Coronavirus. De Pixel 4 is aan het floppen en hoewel OnePlus de kaken stijf op elkaar houdt over verkoopcijfers, laten trendcijfers zien dat de populariteit van het merk tanende is. Natuurlijk kunnen er meerdere factoren zijn die de niet-overtuigende cijfers verklaren, zoals stijgende prijzen en generieke smartphones. Vooralsnog lijkt het er niet op dat een hoge verversingssnelheid de truc is om consumenten te overtuigen om een nieuwe smartphone te kopen.